Stimmloser epiglottaler Frikativ

Stimmlose epiglottale Frikativ
IPA-Nummere	172
IPA-Zeiche	ʜ
IPA-Bildli
Teuthonista
X-SAMPA	H\
Kirshenbaum
Hörbiispiilⓘ/?

De stimmlosi epiglottali Frikativ oder Vibrant isch en Konsonant vo dr mänschliche Sprooch. Ùnter de Sprooche vo dr Wält chùnt er sälte vor. S Zeiche im IPA defür isch [ʜ].

Imene Grossdeil vo Sprooche, wie em Arabische, isch des schynts de Luut, wo traditionel als en pharyngale Konsonant bezeichnet wird: [ħ]^[1]. Es isch aber mindeschtens ei Sprooch bekannt, wo glychzytig pharyngali ùn epiglottali Frikativ het, ùn zwar s Aghulisch, e Sprooch wo vo 17.000 Mensche in dr rùssische Republik Dagestan gschwätzt wird.

• Es isch en Frikativ; es wird e Engi im Muul bildet, wo de Lùftstrom duredrùggt wird oder aber es isch en Vibrant ùn wird mit meerere Schläg vo dr Zùng gäge de Artikulationsort artikuliert.
• De Artikulationsort isch Epiglottal; es wird ganz hinte im Rache mit dr aryepiglottische Falte ùn dr Epiglottis e Engi bildet.
• D Phonation isch stimmlos; derwyylscht er produziert wird, vibriere d Stimmbänder nit.
• Es isch en orale Konsonant; d Lùft goot dur s Muul usse.
• Es isch en egressive Konsonant; er wird allei dur s Usstoosse vo Lùft mit de Lunge ùn em Zwerchfell erzüügt, wie die meischte mänschliche Sproochluut.

1. ↑ Ladefoged, Peter & Maddieson, Jan. (1996). The Sounds of the World's Languages. ISBN 0-631-19815-6.
2. ↑ Ladefoged, Peter & Maddieson, Jan. (1996). The Sounds of the World's Languages. ISBN 0-631-19815-6. pp. 168