Αντίγονος ο Καρύστιος

Συνεισφέροντες στα εγχειρήματα Wikimedia

Article Images

Το λήμμα παραθέτει τις πηγές του αόριστα, χωρίς παραπομπές. Βοηθήστε συνδέοντας το κείμενο με τις πηγές χρησιμοποιώντας παραπομπές, ώστε να είναι επαληθεύσιμο.
Το πρότυπο τοποθετήθηκε χωρίς ημερομηνία. Για τη σημερινή ημερομηνία χρησιμοποιήστε: {{χωρίς παραπομπές|30|09|2024}}

Ο Αντίγονος ο Καρύστιος ( ca 250 π.Χ. — 197 π.Χ.) ήταν αρχαίος Έλληνας γλύπτης και επιγραμματοποιός, και συγκεκριμένα χαλκοπλάστης, από την Κάρυστο, ο οποίος έζησε στην Αθήνα και μετά στην Πέργαμο.

Αντίγονος ο Καρύστιος
Γενικές πληροφορίες
Γέννηση	295 π.Χ. (περίπου)^[1] Κάρυστος Εύβοιας^[1]
Θάνατος	3ος αιώνας π.Χ.^[1]
Εκπαίδευση και γλώσσες
Ομιλούμενες γλώσσες	αρχαία ελληνικά^[2]
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότητα	συγγραφέας^[1]^[3] γλύπτης^[1] ποιητής ιστορικός βιογράφος
Αξιοσημείωτο έργο	Mirabilia^[1]^[3]
Περίοδος ακμής	3ος αιώνας π.Χ.^[4]^[3]^[1]
δεδομένα

Ο Αντίγονος φιλοτέχνησε αρκετούς χάλκινους ανδριάντες, διακρίθηκε όμως και ως συγγραφέας. Συνέγραψε μία Ιστορία της ζωγραφικής και της ανδριαντοποιίας, από την οποία άντλησε υλικό ο Πλίνιος (Nat. Hist. xxxiv 19), ενώ από το έργο του Βίοι φιλοσόφων περιέσωσε πολλά αποσπάσματα ο Διογένης Λαέρτιος. Διασώθηκε ακέραιο το έργο του Αντιγόνου Ιστοριών παραδόξων συναγωγή, αντιπροσωπευτικό έργο της παραδοξογραφίας, το οποίο θεωρείται, ωστόσο, ψευδεπίγραφο. Εξαιρετική μονογραφία για τον Αντίγονο τον Καρύστιο έγραψε ο μεγάλος Γερμανός φιλόλογος Ulrich von Wilamowitz-Moellendorff (βλ.παρακάτω).

Αναμφισβήτητα του γλύπτη:

Ιστορία της ζωγραφικής και της ανδριαντοποιίας

Είτε του ιδίου είτε άλλου ομώνυμου προσώπου :

Ιστοριών παραδόξων συναγωγή (Historiarum Mirabilium Collectio)
Βίοι φιλοσόφων

Στο έργο του Ιστοριών παραδόξων συναγωγή, ο συγγραφέας διασώζει (προφανώς επεξεργασμένο) το έργο του Καλλίμαχου Θαυμασίων τῶν εἰς ἅπασαν τὴν γῆν κατὰ τόπους ὄντων συναγωγή^[5] στο οποίο ο Καλλίμαχος καταγράφει παράδοξα φαινόμενα ανά τον κόσμο με βάση τη γεωγραφική κατανομή τους. Ο Αντίγονος παραμένει, ως εκ τούτου, η μοναδική πηγή μέσω της οποίας μπορούμε να συμβουλευτούμε την πραγματεία του Καλλίμαχου.

↑ ^1,0 ^1,1 ^1,2 ^1,3 ^1,4 ^1,5 ^1,6 ^1,7 Ινστιτούτο της Ιταλικής Εγκυκλοπαίδειας: «Enciclopedia on line» (Ιταλικά) antigono-di-caristo. Ανακτήθηκε στις 22 Φεβρουαρίου 2022.
↑ CONOR.SI. 235129699.
↑ ^3,0 ^3,1 ^3,2 Εθνική Βιβλιοθήκη της Γερμανίας: (Γερμανικά) Gemeinsame Normdatei. 118503383. Ανακτήθηκε στις 22 Φεβρουαρίου 2022.
↑ Τσεχική Εθνική Βάση Δεδομένων Καθιερωμένων Όρων. jn19992000028. Ανακτήθηκε στις 8 Ιουνίου 2022.
↑ http://www.greek-language.gr/digitalResources/ancient_greek/encyclopedia/hellenistic/page_061.html

Ιωάννης Κακαβούλιας: Ελληνική Γραμματολογία (αρχαία και βυζαντινή), εκδ. Νικόδημος, Αθήνα, σελίδα 38

(Γερμανικά) Wilamowitz-Mollendorff: "Antigonus von Karystos" στο Philologische Untersuchungen, iv (1881)
(Αγγλικά) Τα κείμενα του Αντιγόνου στο: Antigonus of Carystus· (of Tralles.), Phlegon· (Paradoxographus.), Apollonius (1758). C. Keller, επιμ. Rerum naturalium soriptores graeci minores. in aedibvs B. G. Tevbneri.
(Λατινικά) Köpke, Reinhold (1862). De Antigono Carystio. Berolini: G. Lange.
(Γαλλικά) Pseudo-Antigonos de Carystos : Collection d’histoires curieuses, Dimitra Eleftheriou, 2018, Thèse de doctorat en Langues et littératures anciennes : Université Paris-Nanterre. Lire en ligne : vol.I : Introduction – Édition – Traduction et vol.II : Commentaire
Antigone de Caryste (trad. Tiziano Dorandi), , Les Belles Lettres, coll. « Collection des universités de France », 1999 (ISBN 2-251-00475-0).