Τέμενος Σελιμιγιέ


Συνεισφέροντες στα εγχειρήματα Wikimedia

Article Images

Αυτό το λήμμα αφορά το Τέμενος Σελιμιγιέ στην Ανδριανούπολη. Για το ομώνυμο τέμενος στην Λευκωσία, δείτε: Τέμενος Σελιμιγιέ Λευκωσίας.

Συντεταγμένες: 41°40′41.02″N 26°33′33.98″E / 41.6780611°N 26.5594389°E

Το Τέμενος Σελιμιέ (τουρκικά: Selimiye Camii) είναι ένα οθωμανικό τζαμί στην Αδριανούπολη, στην Τουρκία. Το τέμενος χτίστηκε με την εντολή του Σουλτάνου Σελίμ Β΄ από τον διάσημο Οθωμανό αρχιτέκτονα -πιθανότατα ελληνικής καταγωγής- Μιμάρ Σινάν το διάστημα 1569-1575[3]. Για τον ίδιο τον Σινάν το τέμενος αυτό ήταν το σπουδαιότερο έργο του [4] και με αυτό θεώρησε ότι επιτέλους ξεπέρασε την Αγία Σοφία.[5] Οι μιναρέδες έχουν ύψος 70.89 μέτρα.[5] Σήμερα το μνημείο θεωρείται ένα από τα σημαντικότερα μνημεία στην Ισλαμική αρχιτεκτονική.[5]

Τέμενος Σελιμιγιέ
Gilardinho

Χάρτης

Είδοςτζαμί[1]
ΑρχιτεκτονικήΟθωμανική αρχιτεκτονική
Γεωγραφικές συντεταγμένες41°40′41″N 26°33′34″E
Διοικητική υπαγωγήΑδριανούπολη[1]
ΧώραΤουρκία[2]
Έναρξη κατασκευής1575
Ολοκλήρωση1574
Ύψος71 μέτρα
Υλικάdimension stone
ΑρχιτέκτοναςΜιμάρ Σινάν
ΧρηματοδότηςΣελίμ Β΄
ΠροστασίαΜνημείο Παγκόσμιας Κληρονομιάς (από 2011)
Commons page Πολυμέσα
δεδομένα (π)

Το τέμενος αποτελείται από ένα συγκρότημα κτηρίων το οποίο περιλαμβάνει μεντρεσέδες (Ισλαμικά σχολεία), ένα σκεπαστό παζάρι, ένα κτήριο με ρολόι, εξωτερικό κήπο και μια βιβλιοθήκη. Αυτό το συγκρότημα είναι χαρακτηριστική έκφραση του Οθωμανικού «Κουλιγιέ» (Τουρκικά: külliye) όπου όλα τα κτήρια χτίζονται ως ένα συγκρότημα κοινωφελούς χαρακτήρα.[6]

Τον Μάρτιο του 1568, ο Σελίμ Β' είχε ζητήσει από τον Σινάν να ανακαινίσει το Παλιό Τζαμί της πόλης. Η κατασκευή του τζαμιού ξεκίνησε το 1568 ή το 1569 και ολοκληρώθηκε το 1574 ή το 1575. Η κατασκευή του τζαμιού και το βακούφι χρηματοδοτήθηκαν τελικά με τη βοήθεια του μεριδίου του σουλτάνου από τα λάφυρα της κατάκτησης της Κύπρου, η οποία λεηλατήθηκε το 1571 με την κατάληψη της Αμμοχώστου[7]. Ο Σελίμ Β' πέθανε τον Δεκέμβριο του 1574, πριν προλάβει να δει το τζαμί πλήρως ολοκληρωμένο.

  • Οθωμανικό γραμματόσημο του 1913 με την Αδριανούπολη και το Τέμενος Σελιμιέ.

  • Εσωτερικό (κύριος θόλος).

  • Λεπτομέρεια αρχιτεκτονικής στο εσωτερικό.

  • Εξωτερική άποψη τεμένους.

  • Necipoğlu, Gülru (2011) [2005]. The Age of Sinan: Architectural Culture in the Ottoman Empire (Revised έκδοση). Reaktion Books. ISBN 9781861892539.
  1. ↑ 1,0 1,1 (Γερμανικά, Αγγλικά, Γαλλικά, Ισπανικά, Ιταλικά) archINFORM. 9311. Ανακτήθηκε στις 31  Ιουλίου 2018.
  2. ↑ (Γερμανικά, Αγγλικά, Γαλλικά, Ισπανικά, Ιταλικά) archINFORM. Ανακτήθηκε στις 30  Ιουλίου 2018.
  3. ↑ Kiuiper, Kathleen (2009). Islamic Art, Literature, and Culture. Rosen Education Service. σελίδες 201. ISBN 978-1615300198.
  4. ↑ Mantran Robert (Μετάφραση Γιάννης Αγγέλου) (2008). Η καθημερινή ζωή στην Κωνσταντινούπολη τον αιώνα του Σουλεϊμάν του Μεγαλοπρεπούς (3η έκδοση). Ιπποκράτους 8 - Αθήνα: Εκδόσεις Δημ. Ν. Παπαδήμα. σελ. 302. ISBN 978-960-206-205-0.
  5. ↑ 5,0 5,1 5,2 Baker, John Freely ; photographs by Anthony E. (2010). A history of Ottoman architecture. Southampton: WIT Press. σελίδες 73-78. ISBN 978-1-84564-506-9.
  6. ↑ «Selimiye Mosque and its Social Complex». Ιστοσελίδα UNESCO. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 22 Ιουνίου 2016. Ανακτήθηκε στις 17 Σεπτεμβρίου 2011.
  7. ↑ Necipoğlu 2011, σελ. 240.