łamaga - Wiktionary, the free dictionary

Article Images

See also: łamagą

Polish

Etymology

Deverbal from łamać.

Pronunciation

IPA^(key): /waˈmaɡa/
Audio: (file)
Rhymes: -aɡa
Syllabification: ła‧ma‧ga

Noun

łamaga m pers or f

(colloquial, derogatory) clumsy or inept person; an oaf; a blunderer
Synonyms: see Thesaurus:niezdara

Declension

Masculine declension:

Declension of łamaga

	singular	plural
nominative	łamaga	łamagi
genitive	łamagi	łamagów
dative	łamadze	łamagom
accusative	łamagę	łamagów
instrumental	łamagą	łamagami
locative	łamadze	łamagach
vocative	łamago	łamagi

Feminine declension:

Declension of łamaga

	singular	plural
nominative	łamaga	łamagi
genitive	łamagi	łamag
dative	łamadze	łamagom
accusative	łamagę	łamagi
instrumental	łamagą	łamagami
locative	łamadze	łamagach
vocative	łamago	łamagi

Further reading

łamaga in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
łamaga in Polish dictionaries at PWN