τόνδε - Wiktionary, the free dictionary

Article Images

τόνδ’ (tónd’) — apocopic

(5^th BCE Attic) IPA^(key): /tón.de/
(1^st CE Egyptian) IPA^(key): /ˈton.de/
(4^th CE Koine) IPA^(key): /ˈton.de/
(10^th CE Byzantine) IPA^(key): /ˈton.de/
(15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /ˈton.de/

τόνδε • (tónde)

masculine accusative singular of ὅδε (hóde)