-μετρία - Wiktionary, the free dictionary
From μέτρον (métron, “measurement”) + -ίᾱ (-íā).
-μετρίᾱ • (-metríā) f (genitive -μετρίᾱς); first declension
- forms noun pertaining to measurement: -metry
- ἀμετρίᾱ (ametríā)
- ἀσυμμετρίᾱ (asummetríā)
- ἐμμετρίᾱ (emmetríā)
- ἰσομετρίᾱ (isometríā)
- σιτομετρίᾱ (sitometríā)
- στερεομετρίᾱ (stereometríā)
- ὑπερμετρίᾱ (hupermetríā)
- ψῑλομετρίᾱ (psīlometríā)