Inherited from Proto-Slavic *gonìti,[1] from Proto-Balto-Slavic *gánīˀtei, from Proto-Indo-European *gʷʰon-éye-ti, from *gʷʰen- (“to slay, strike”),[1] whence English fend; defend; offend. Cognate with Lithuanian ganýti (“to graze”),[1][2] Ancient Greek θείνω (theínō, “to slay”)[1][3] and Sanskrit हन्ति (hanti, “to slay”).[1][3]
- IPA(key): /ˈɡɔ.ɲit͡ɕ/
Audio 2, gonić się: | | (file) |
- Rhymes: -ɔɲit͡ɕ
- Syllabification: go‧nić
gonić impf
- (transitive) to chase, to pursue (to follow urgently, originally with intent to capture or harm)
- Synonym: ścigać
- gonić przestępcę ― to chase a criminal
- (intransitive) to pursue (to aim for, go after) [with za (+ instrumental) ‘something’]
- (transitive) to come after, to ensue, to follow on
- (reflexive with się) to chase each other
- (reflexive with się, of an animal) to be in heat, to oestruate
Conjugation of gonić impf
|
|
person
|
singular
|
plural
|
masculine
|
feminine
|
neuter
|
virile
|
nonvirile
|
infinitive
|
gonić
|
present tense
|
1st
|
gonię
|
gonimy
|
2nd
|
gonisz
|
gonicie
|
3rd
|
goni
|
gonią
|
impersonal
|
goni się
|
past tense
|
1st
|
goniłem, -(e)m gonił
|
goniłam, -(e)m goniła
|
goniłom, -(e)m goniło
|
goniliśmy, -(e)śmy gonili
|
goniłyśmy, -(e)śmy goniły
|
2nd
|
goniłeś, -(e)ś gonił
|
goniłaś, -(e)ś goniła
|
goniłoś, -(e)ś goniło
|
goniliście, -(e)ście gonili
|
goniłyście, -(e)ście goniły
|
3rd
|
gonił
|
goniła
|
goniło
|
gonili
|
goniły
|
impersonal
|
goniono
|
future tense
|
1st
|
będę gonił, będę gonić
|
będę goniła, będę gonić
|
będę goniło, będę gonić
|
będziemy gonili, będziemy gonić
|
będziemy goniły, będziemy gonić
|
2nd
|
będziesz gonił, będziesz gonić
|
będziesz goniła, będziesz gonić
|
będziesz goniło, będziesz gonić
|
będziecie gonili, będziecie gonić
|
będziecie goniły, będziecie gonić
|
3rd
|
będzie gonił, będzie gonić
|
będzie goniła, będzie gonić
|
będzie goniło, będzie gonić
|
będą gonili, będą gonić
|
będą goniły, będą gonić
|
impersonal
|
będzie gonić się
|
conditional
|
1st
|
goniłbym, bym gonił
|
goniłabym, bym goniła
|
goniłobym, bym goniło
|
gonilibyśmy, byśmy gonili
|
goniłybyśmy, byśmy goniły
|
2nd
|
goniłbyś, byś gonił
|
goniłabyś, byś goniła
|
goniłobyś, byś goniło
|
gonilibyście, byście gonili
|
goniłybyście, byście goniły
|
3rd
|
goniłby, by gonił
|
goniłaby, by goniła
|
goniłoby, by goniło
|
goniliby, by gonili
|
goniłyby, by goniły
|
impersonal
|
goniono by
|
imperative
|
1st
|
niech gonię
|
gońmy
|
2nd
|
goń
|
gońcie
|
3rd
|
niech goni
|
niech gonią
|
active adjectival participle
|
goniący
|
goniąca
|
goniące
|
goniący
|
goniące
|
passive adjectival participle
|
goniony
|
goniona
|
gonione
|
gonieni
|
gonione
|
contemporary adverbial participle
|
goniąc
|
verbal noun
|
gonienie
|
- dogonić pf, doganiać impf
- nadgonić pf, nadganiać impf
- nagonić pf, naganiać impf
- odgonić pf, odganiać impf
- ogonić pf, oganiać impf
- podgonić pf, podganiać impf
- pogonić pf, poganiać impf
- przegonić pf, przeganiać impf
- przygonić pf, przyganiać impf
- rozgonić pf, rozganiać impf
- ugonić pf, uganiać impf
- wgonić pf, wganiać impf
- wygonić pf, wyganiać impf
- zagonić pf, zaganiać impf
- zgonić pf, zganiać impf
- ↑ 1.0 1.1 1.2 1.3 1.4 Derksen, Rick (2008) Etymological Dictionary of the Slavic Inherited Lexicon (Leiden Indo-European Etymological Dictionary Series; 4), Leiden, Boston: Brill, →ISBN, page 177. →ISBN
- ^ Brückner, Aleksander (1927) “gon”, in Słownik etymologiczny języka polskiego [Etymological Dictionary of the Polish Language] (in Polish), Warsaw: Wiedza Powszechna, page 150.
- ↑ 3.0 3.1 “gnać” in Brückner, op. cit., page 146.
- gonić in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- gonić in Polish dictionaries at PWN