karing - Wiktionary, the free dictionary


Article Images

Cognate with Malay kering.

  • IPA(key): /kariŋ/
  • Hyphenation: ka‧ring

karing

  1. dry
 
karing

From kar +‎ ing.

  • IPA(key): [ˈkɒriŋɡ]
  • Hyphenation: kar‧ing
  • Rhymes: -iŋɡ

karing (plural karingek)

  1. (Anglicanism, Lutheranism, Roman Catholicism) surplice (liturgical vestment of Western Christianity)
    Coordinate term: alba
Inflection (stem in -e-, front unrounded harmony)
singular plural
nominative karing karingek
accusative karinget karingeket
dative karingnek karingeknek
instrumental karinggel karingekkel
causal-final karingért karingekért
translative karinggé karingekké
terminative karingig karingekig
essive-formal karingként karingekként
essive-modal
inessive karingben karingekben
superessive karingen karingeken
adessive karingnél karingeknél
illative karingbe karingekbe
sublative karingre karingekre
allative karinghez karingekhez
elative karingből karingekből
delative karingről karingekről
ablative karingtől karingektől
non-attributive
possessive - singular
karingé karingeké
non-attributive
possessive - plural
karingéi karingekéi
Possessive forms of karing
possessor single possession multiple possessions
1st person sing. karingem karingeim
2nd person sing. karinged karingeid
3rd person sing. karinge karingei
1st person plural karingünk karingeink
2nd person plural karingetek karingeitek
3rd person plural karingük karingeik
  • karing in Bárczi, Géza and László Országh. A magyar nyelv értelmező szótára (“The Explanatory Dictionary of the Hungarian Language”, abbr.: ÉrtSz.). Budapest: Akadémiai Kiadó, 1959–1962. Fifth ed., 1992: →ISBN
  • karing in Hungarian–English dictionary at SZTAKI
  • Hyphenation: ka‧ring

karing

  1. butterflied milkfish marinated in calamondin juice, garlic and soy sauce

karing

  1. rubber band