kupa - Wiktionary, the free dictionary


Article Images
  • Hyphenation: ku‧pa

kupa

  1. a grade

Inherited from Proto-Slavic *kupa, originally from Proto-Indo-European *kewp- from *kew-.[1]

  • IPA(key): [ˈkupa]
  • Hyphenation: ku‧pa

kupa f

  1. heap
    dát něco do kupyto put something in order, to fix something up
    Dej se do kupy.Pull it together.
  1. ^ Jiří Rejzek (2007) “kupa”, in Český etymologický slovník (in Czech), Leda
  • kupa”, in Příruční slovník jazyka českého (in Czech), 1935–1957
  • kupa”, in Slovník spisovného jazyka českého (in Czech), 1960–1971, 1989
  • kupa”, in Internetová jazyková příručka (in Czech)
  • IPA(key): [ˈkupɒ]
  • Hyphenation: ku‧pa
  • Rhymes: -pɒ

kupa (plural kupák)

  1. cup, goblet, tankard
  2. cup, trophy
    Synonym: serleg
Inflection (stem in long/high vowel, back harmony)
singular plural
nominative kupa kupák
accusative kupát kupákat
dative kupának kupáknak
instrumental kupával kupákkal
causal-final kupáért kupákért
translative kupává kupákká
terminative kupáig kupákig
essive-formal kupaként kupákként
essive-modal
inessive kupában kupákban
superessive kupán kupákon
adessive kupánál kupáknál
illative kupába kupákba
sublative kupára kupákra
allative kupához kupákhoz
elative kupából kupákból
delative kupáról kupákról
ablative kupától kupáktól
non-attributive
possessive - singular
kupáé kupáké
non-attributive
possessive - plural
kupáéi kupákéi
Possessive forms of kupa
possessor single possession multiple possessions
1st person sing. kupám kupáim
2nd person sing. kupád kupáid
3rd person sing. kupája kupái
1st person plural kupánk kupáink
2nd person plural kupátok kupáitok
3rd person plural kupájuk kupáik
  • kupa in Bárczi, Géza and László Országh. A magyar nyelv értelmező szótára (“The Explanatory Dictionary of the Hungarian Language”, abbr.: ÉrtSz.). Budapest: Akadémiai Kiadó, 1959–1962. Fifth ed., 1992: →ISBN

(This etymology is missing or incomplete. Please add to it, or discuss it at the Etymology scriptorium.)

kupa

  1. (Kamnyu) Chinese; Han (person)

kupa f inan

  1. island
  • Starosta, Manfred (1999) “kupa”, in Dolnoserbsko-nimski słownik / Niedersorbisch-deutsches Wörterbuch (in German), Bautzen: Domowina-Verlag
 
psia kupa
 
kupa kredy

Inherited from Proto-Slavic *kupa.

  • IPA(key): /ˈku.pa/
  • Rhymes: -upa
  • Syllabification: ku‧pa

kupa f (diminutive kupka or kupcia, augmentative kupsko, related adjective kupowy)

  1. heap
  2. (informal) poo, poop, turd
    Synonyms: see Thesaurus:kupa
    Na chodniku leżała psia kupa.There was a dog turd on the sidewalk.
  3. (informal) group, crowd
    • 1886, Henryk Sienkiewicz, Potop, volume 1:

      [] można było odróżnić obcych żołnierzy, wieśniaków, niewiasty ciągnione przez rajtarów i broniących się bezładnymi kupami mężów.

      (…) you could distinguish foreign soldiers, paesants, women pulled by raytars and men defending themselves in disorganized groups.
  4. (colloquial) a lot
  • kupa in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • kupa in Polish dictionaries at PWN

Borrowed from Italian coppa.

  • IPA(key): /kûpa/
  • Hyphenation: ku‧pa

kȕpa f (Cyrillic spelling ку̏па)

  1. cup, goblet
  2. (Serbia, geometry) cone
  3. cups in Spanish playing cards
Spanish suits in Serbo-Croatian · talijanske karte (layout · text)
       
špada, spada kupa dinar bašton, baštun

kupa (Cyrillic spelling купа)

  1. third-person singular present of kupati

kúpa f

  1. beaker
Feminine, a-stem
nom. sing. kúpa
gen. sing. kúpe
singular dual plural
nominative
(imenovȃlnik)
kúpa kúpi kúpe
genitive
(rodȋlnik)
kúpe kúp kúp
dative
(dajȃlnik)
kúpi kúpama kúpam
accusative
(tožȋlnik)
kúpo kúpi kúpe
locative
(mẹ̑stnik)
kúpi kúpah kúpah
instrumental
(orọ̑dnik)
kúpo kúpama kúpami

-kupa (inf kukupa)

  1. -ku- (second-person singular object concord) with indicative of -pa (to give to you)

Inherited from Old Swedish kupa (bowl), likely from Middle Low German kupe (bowl; barrel), from Latin cūpa (barrel). Doublet of kupol.

kupa c

  1. a hood, cover
  2. a cup (of a bra)
  3. (short for “bikupa) a beehive
Declension of kupa 
Singular Plural
Indefinite Definite Indefinite Definite
Nominative kupa kupan kupor kuporna
Genitive kupas kupans kupors kupornas

kupa (present kupar, preterite kupade, supine kupat, imperative kupa)

  1. to fold one’s hand as into a cup
  2. to earth up; to cover the stem of a plant with soil

Inherited from Ottoman Turkish قوپه. From one or more of Greek κούπα (koúpa), Italian coppa, and French coupe, ultimately from Late Latin cuppa.

kupa (definite accusative kupayı, plural kupalar)

  1. cup, goblet
  2. (sports) cup
    • 1935 June 19, article from Anadolu Agency printed in Yeni Mersin:

      Balkan kupası ayak topu maçlarına başlanmıştır.

      Balkan cup football matches started
  3. (card games) hearts
Inflection
Nominative kupa
Definite accusative kupayı
Singular Plural
Nominative kupa kupalar
Definite accusative kupayı kupaları
Dative kupaya kupalara
Locative kupada kupalarda
Ablative kupadan kupalardan
Genitive kupanın kupaların
Possessive forms
Nominative
Singular Plural
1st singular kupam kupalarım
2nd singular kupan kupaların
3rd singular kupası kupaları
1st plural kupamız kupalarımız
2nd plural kupanız kupalarınız
3rd plural kupaları kupaları
Definite accusative
Singular Plural
1st singular kupamı kupalarımı
2nd singular kupanı kupalarını
3rd singular kupasını kupalarını
1st plural kupamızı kupalarımızı
2nd plural kupanızı kupalarınızı
3rd plural kupalarını kupalarını
Dative
Singular Plural
1st singular kupama kupalarıma
2nd singular kupana kupalarına
3rd singular kupasına kupalarına
1st plural kupamıza kupalarımıza
2nd plural kupanıza kupalarınıza
3rd plural kupalarına kupalarına
Locative
Singular Plural
1st singular kupamda kupalarımda
2nd singular kupanda kupalarında
3rd singular kupasında kupalarında
1st plural kupamızda kupalarımızda
2nd plural kupanızda kupalarınızda
3rd plural kupalarında kupalarında
Ablative
Singular Plural
1st singular kupamdan kupalarımdan
2nd singular kupandan kupalarından
3rd singular kupasından kupalarından
1st plural kupamızdan kupalarımızdan
2nd plural kupanızdan kupalarınızdan
3rd plural kupalarından kupalarından
Genitive
Singular Plural
1st singular kupamın kupalarımın
2nd singular kupanın kupalarının
3rd singular kupasının kupalarının
1st plural kupamızın kupalarımızın
2nd plural kupanızın kupalarınızın
3rd plural kupalarının kupalarının
Predicative forms
Singular Plural
1st singular kupayım kupalarım
2nd singular kupasın kupalarsın
3rd singular kupa
kupadır
kupalar
kupalardır
1st plural kupayız kupalarız
2nd plural kupasınız kupalarsınız
3rd plural kupalar kupalardır
Suits in Turkish · takım (layout · text)
       
kupa orya, karo maça ispati, sinek

Inherited from Ottoman Turkish قوپه, from French coupé.

kupa (definite accusative kupayı, plural kupalar)

  1. coupe, coupé, a two-seater sports car
  2. (historical) coupé, a four-wheeled carriage with two seats inside
  • IPA(key): /ˈkupa/
  • Rhymes: -upa
  • Hyphenation: ku‧pa
  • Syllabification: ku‧pa

(This etymology is missing or incomplete. Please add to it, or discuss it at the Etymology scriptorium.)

kupa f

  1. (geography) island (portion of land surrounded by water, in oceans, seas and lakes)
    Grönlandska je najwjetša kupa swěta.Greenland is the largest island in the world.

See the etymology of the corresponding lemma form.

kupa

  1. genitive singular of kup
  • kupa” in Soblex