mortificar - Wiktionary, the free dictionary


Article Images

Borrowed from Latin mortificāre.

mortificar (first-person singular present mortifico, first-person singular preterite mortifiquí, past participle mortificat)

  1. to mortify

Learned borrowing from Latin mortificāre.

mortificar (first-person singular present mortifico, first-person singular preterite mortifiquei, past participle mortificado)

  1. to mortify

From Latin mortificāre. Doublet of mortiguar.

  • IPA(key): /moɾtifiˈkaɾ/ [moɾ.t̪i.fiˈkaɾ]
  • Rhymes: -aɾ
  • Syllabification: mor‧ti‧fi‧car

mortificar (first-person singular present mortifico, first-person singular preterite mortifiqué, past participle mortificado)

  1. (transitive) to mortify
  2. (transitive) to torment, to annoy
  3. (reflexive) to feel ashamed

    Selected combined forms of mortificar (c-qu alternation)

These forms are generated automatically and may not actually be used. Pronoun usage varies by region.

singular plural
1st person 2nd person 3rd person 1st person 2nd person 3rd person
with infinitive mortificar
dative mortificarme mortificarte mortificarle, mortificarse mortificarnos mortificaros mortificarles, mortificarse
accusative mortificarme mortificarte mortificarlo, mortificarla, mortificarse mortificarnos mortificaros mortificarlos, mortificarlas, mortificarse
with gerund mortificando
dative mortificándome mortificándote mortificándole, mortificándose mortificándonos mortificándoos mortificándoles, mortificándose
accusative mortificándome mortificándote mortificándolo, mortificándola, mortificándose mortificándonos mortificándoos mortificándolos, mortificándolas, mortificándose
with informal second-person singular imperative mortifica
dative mortifícame mortifícate mortifícale mortifícanos not used mortifícales
accusative mortifícame mortifícate mortifícalo, mortifícala mortifícanos not used mortifícalos, mortifícalas
with informal second-person singular vos imperative mortificá
dative mortificame mortificate mortificale mortificanos not used mortificales
accusative mortificame mortificate mortificalo, mortificala mortificanos not used mortificalos, mortificalas
with formal second-person singular imperative mortifique
dative mortifíqueme not used mortifíquele, mortifíquese mortifíquenos not used mortifíqueles
accusative mortifíqueme not used mortifíquelo, mortifíquela, mortifíquese mortifíquenos not used mortifíquelos, mortifíquelas
with first-person plural imperative mortifiquemos
dative not used mortifiquémoste mortifiquémosle mortifiquémonos mortifiquémoos mortifiquémosles
accusative not used mortifiquémoste mortifiquémoslo, mortifiquémosla mortifiquémonos mortifiquémoos mortifiquémoslos, mortifiquémoslas
with informal second-person plural imperative mortificad
dative mortificadme not used mortificadle mortificadnos mortificaos mortificadles
accusative mortificadme not used mortificadlo, mortificadla mortificadnos mortificaos mortificadlos, mortificadlas
with formal second-person plural imperative mortifiquen
dative mortifíquenme not used mortifíquenle mortifíquennos not used mortifíquenles, mortifíquense
accusative mortifíquenme not used mortifíquenlo, mortifíquenla mortifíquennos not used mortifíquenlos, mortifíquenlas, mortifíquense