Inherited from Old Polish wypędzić, from Proto-Slavic *vypǫditi. By surface analysis, wy- + pędzić.
wypędzić pf (imperfective wypędzać)
- (transitive) to banish, to expel
- Synonym: wygonić
Conjugation of wypędzić pf
|
|
person
|
singular
|
plural
|
masculine
|
feminine
|
neuter
|
virile
|
nonvirile
|
infinitive
|
wypędzić
|
future tense
|
1st
|
wypędzę
|
wypędzimy
|
2nd
|
wypędzisz
|
wypędzicie
|
3rd
|
wypędzi
|
wypędzą
|
impersonal
|
wypędzi się
|
past tense
|
1st
|
wypędziłem, -(e)m wypędził
|
wypędziłam, -(e)m wypędziła
|
wypędziłom, -(e)m wypędziło
|
wypędziliśmy, -(e)śmy wypędzili
|
wypędziłyśmy, -(e)śmy wypędziły
|
2nd
|
wypędziłeś, -(e)ś wypędził
|
wypędziłaś, -(e)ś wypędziła
|
wypędziłoś, -(e)ś wypędziło
|
wypędziliście, -(e)ście wypędzili
|
wypędziłyście, -(e)ście wypędziły
|
3rd
|
wypędził
|
wypędziła
|
wypędziło
|
wypędzili
|
wypędziły
|
impersonal
|
wypędzono
|
conditional
|
1st
|
wypędziłbym, bym wypędził
|
wypędziłabym, bym wypędziła
|
wypędziłobym, bym wypędziło
|
wypędzilibyśmy, byśmy wypędzili
|
wypędziłybyśmy, byśmy wypędziły
|
2nd
|
wypędziłbyś, byś wypędził
|
wypędziłabyś, byś wypędziła
|
wypędziłobyś, byś wypędziło
|
wypędzilibyście, byście wypędzili
|
wypędziłybyście, byście wypędziły
|
3rd
|
wypędziłby, by wypędził
|
wypędziłaby, by wypędziła
|
wypędziłoby, by wypędziło
|
wypędziliby, by wypędzili
|
wypędziłyby, by wypędziły
|
impersonal
|
wypędzono by
|
imperative
|
1st
|
niech wypędzę
|
wypędźmy
|
2nd
|
wypędź
|
wypędźcie
|
3rd
|
niech wypędzi
|
niech wypędzą
|
passive adjectival participle
|
wypędzony
|
wypędzona
|
wypędzone
|
wypędzeni
|
wypędzone
|
anterior adverbial participle
|
wypędziwszy
|
verbal noun
|
wypędzenie
|
- wypędzić in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- wypędzić in Polish dictionaries at PWN