estar - Wikcionario, el diccionario libre


Article Images
estar
pronunciación (AFI) [esˈtaɾ]
silabación es-tar
acentuación aguda
longitud silábica bisílaba
rima

Del castellano antiguo estar ("estar"), y este del latín stāre ("erguirse"), del protoitálico *sta-ē-je- o *sta-ē-jo-, del protoindoeuropeo *sth₂-eh₁-ie/o-. Las formas del pretérito indefinido vienen de la analogía con las de haber.

1
Existir en un espacio o lugar.
  • Ejemplos:
  • ¿Dónde estás? - Estoy en casa.
  • Estamos aquí.
  • En la plaza de las Cortes Catalanas está el cine Avenida.
2
Hallarse algo o alguien en un estado transitorio o permanente.
  • Ejemplos:
  • Estoy contento.
  • Está lloviendo.
3
Referido a los días, correr tal o cual día.
  • Ejemplos:
  • Hoy estamos a jueves.
  • ¿A cuánto estamos hoy?
4
Seguido de bien o mal sirve para calificar.
  • Ejemplos:
  • Niño, eso está mal.
  • La música está muy bien.
5
Que sienta bien o mal.
  • Ejemplo: Esa ropa te está muy bien.
6
Expresa un valor, un costo.
  • Ejemplo: ¿A cuánto está el kilo de papas? Está a un euro el kilo.
7
Comprender, expresar un acuerdo.
  • Ejemplo: Entonces yo lo pasaré a buscar mañana, ¿estamos?
8
Hallarse enfermo.
  • Uso: coloquial.
  • Ejemplo: Está con gripe.
9
Junto con algunos adjetivos equivale a sentir o tener actualmente la calidad que ellos significan.1
  • Ejemplo: Estar triste, alegre, rico, sordo, etc.
10
Junto a la partícula 'a' y algunos nombres vale obligarse, o estar dispuesto a ejecutar lo que el nombre significa.1
  • Ejemplo: Estar a cuentas, a examen.
11
Junto con la proposición 'de' significa estar ejecutando alguna cosa, o entendiendo en ella de cualquier modo que sea.1
  • Ejemplos: Estar de matanza, estar de mudanza, estar de desestero, estar de obra, etc.
12
Junto con la preposición 'de' y algunos nombres sustantivos vale ejecutar lo que ellos significa, o hallarse en disposición próxima para ello. 1
  • Ejemplo: Estar de prisa, estar de casa, estar de viaje.
13
Hablando de precios, coste, etc., y junto con la preposición 'en' es tener de coste alguna cosa esta o la otra suma, haber costado tanto.1
  • Ejemplo: Este vestido me está en veinte euros.
14
Junto con la preposición 'para' y los infinitivos de algunos verbos significa la disposición próxima o determinación de hacer lo que significa el verbo.1
  • Ejemplos: Estar para testar, estar para morir.
15
Junto con la preposición 'por' y el infinitivo de algunos verbos significa muchas veces no estar ejecutando aún, o haberse dejado de ejecutar lo que los verbos significan.1
  • Ejemplos: Estar por escribir, está por sazonar.
16
Junto con la preposición 'por' y el infinitivo de algunos verbos significa hallarse casi determinado a hacer alguna cosa.1
  • Ejemplos: Estoy por irme a pasear, estoy por romperle la cabeza.
17
Junto con la preposición 'por' es estar a favor de alguna cosa o persona.1
  • Ejemplos: Estoy por fulano, estoy por el color blanco.
18
Aguardar, esperar, estarse quieto.1
19
Detenerse1
  • Uso: anticuado.
20
Ser1
  • Uso: anticuado.
21
Detenerse o tardarse en alguna cosa o en alguna parte.1
  • Uso: se emplea también como pronominal: estarse.
22
Verbo auxiliar que junto con el gerundio de otro verbo no le añade significación, y solo sirve para conjugarlo, como ESTAR leyendo, ESTAR escribiendo vale lo mismo que leer y escribir actualmente. Se emplea también con verbos recíprocos, con cierta significación de frecuentativos.1
  • Ejemplo: Estar muriendo. Estarse muriendo. Estar muriéndose.
  • Uso: va ante gerundio
Singular Plural
estar estares
23
Habitación principal de una casa, en la que se reciben las visitas y se hace la vida social.
Traducciones
1: apoyar a alguien.
2: vivir con alguien.
3: trabajar con alguien.
4: encontrarse con alguien.
5: tener una relación sentimental con alguien.
1: realizar la actividad que se menciona. Ejemplo: Estar de vacaciones.
2: realizar un oficio temporalmente. Ejemplo: Estoy de bibliotecario
3: realizar una actividad de forma ocasional y transitoria. Ejemplo: Estoy de wikcionarista
1: trabajar en algo. Ejemplo: ¿Y cuándo me tiene los resultados?. Estamos en ello.
2: entender de un asunto. Ejemplo: Estamos en el negocio.
3: costar, valer. Ejemplo: El precio del kilo está en dos euros.
1: estar a favor de alguien o sentir atracción por alguien. Ejemplo: Seguro que ella está por ti.
2: estar a punto de efectuar algo. Ejemplo: Estaba por salir de compras.
3: estar casi decidido a hacer algo. Ejemplo: Está por comprar un nuevo auto.
4: no haberse hecho aún algo. Ejemplo: Ese trabajo está por hacer.
Flexión de estar primera conjugación, irregular
Formas no personales
Simples Compuestas
Infinitivo estar haber estado
Gerundio estando habiendo estado
Participio estado
Formas personales
número: singular plural
persona: primera segunda tercera primera segunda tercera
Modo indicativo yo
vos
él / ella
usted1
nosotros
nosotras
vosotros
vosotras
ellos / ellas
ustedes1
Tiempos simples
Presente estoy estás
estásvos
está estamos estáis están
Pretérito imperfecto  o  Copretérito (Andrés Bello) estaba estabas estaba estábamos estabais estaban
Pretérito indefinido  o  Pretérito (Perfecto simple) estuve estuviste estuvo estuvimos estuvisteis estuvieron
Futuro estaré estarás estará estaremos estaréis estarán
Condicional  o  Pospretérito estaría estarías estaría estaríamos estaríais estarían
Tiempos compuestos
Pretérito perfecto  o  Antepresente he estado has estado ha estado hemos estado habéis estado han estado
Pretérito pluscuamperfecto  o  Antecopretérito había estado habías estado había estado habíamos estado habíais estado habían estado
Pretérito anterior  o  Antepretérito  (poco usado) hube estado hubiste estado hubo estado hubimos estado hubisteis estado hubieron estado
Futuro perfecto  o  Antefuturo habré estado habrás estado habrá estado habremos estado habréis estado habrán estado
Condicional perfecto  o  Antepospretérito habría estado habrías estado habría estado habríamos estado habríais estado habrían estado
Modo subjuntivo yo
vos2
él / ella
usted1
nosotros
nosotras
vosotros
vosotras
ellos / ellas
ustedes1
Tiempos simples
Presente esté estés
estésvos2
esté estemos estéis estén
Pretérito imperfecto  o  Pretérito estuviera estuvieras estuviera estuviéramos estuvierais estuvieran
estuviese estuvieses estuviese estuviésemos estuvieseis estuviesen
Futuro   (en desuso) estuviere estuvieres estuviere estuviéremos estuviereis estuvieren
Tiempos compuestos
Pretérito perfecto  o  Antepresente haya estado hayas estado
hayásvos2 estado
haya estado hayamos estado hayáis estado hayan estado
Pretérito pluscuamperfecto  o  Antepretérito hubiera estado hubieras estado hubiera estado hubiéramos estado hubierais estado hubieran estado
hubiese estado hubieses estado hubiese estado hubiésemos estado hubieseis estado hubiesen estado
Futuro  o  Antefuturo   (en desuso) hubiere estado hubieres estado hubiere estado hubiéremos estado hubiereis estado hubieren estado
Modo imperativo  
vos
usted1 nosotros
nosotras
vosotros
vosotras
ustedes1
Afirmativo está
estávos
esté estemos estad estén
Negativo

Se emplea el presente del modo subjuntivo

1 Usted y ustedes son pronombres de segunda persona, pero emplean las formas verbales de la tercera.
2 Las formas de «vos» varían en diversas zonas de América. El voseo rioplatense prefiere para el subjuntivo las formas de «tú».
  Las formas irregulares se señalan en negrita -- Ningún otro verbo en español presenta estas mismas irregularidades
Traducciones

Del latín stāre ("erguirse"), y este del protoitálico *sta-ē-je- o *sta-ē-jo-, del protoindoeuropeo *sth₂-eh₁-ie/o-.

1
Estar.

Del latín stāre ("erguirse"), y este del protoitálico *sta-ē-je- o *sta-ē-jo-, del protoindoeuropeo *sth₂-eh₁-ie/o-. Compárese el galaicoportugués estar ("estar").

1
Estar.
  • Ejemplo:

A este don Jerónimo ya l’ otorgan por obispo,
diéronle en Valençia o bien puede estar rrico;
Cantar del Mío Cid.

Descendientes
estar
nord-occidental (AFI) [esˈta]
oriental (AFI) [əsˈta]
valenciano (AFI) [esˈtaɾ]
acentuación aguda
longitud silábica bisílaba
homófonos està
rima a

Del latín stāre ("erguirse"), y este del protoitálico *sta-ē-je- o *sta-ē-jo-, del protoindoeuropeo *sth₂-eh₁-ie/o-.

1
Sentirse (o experimentar un estado temporario o tener una característica).
  • Ejemplo: Estic cansada. Estoy cansada.
2
Se usa para crear el aspecto continúo en colaboración con el participio presente.
  • Ejemplo: Ja està dormint. Ya está dormiendo.
3
Localizarse o situarse.
  • Ejemplo: La Torre Eiffel està a París. La Torre Eiffel está en París.

Del latín stāre ("erguirse"), y este del protoitálico *sta-ē-je- o *sta-ē-jo-, del protoindoeuropeo *sth₂-eh₁-ie/o-. Compárese el castellano antiguo estar ("estar").

1
Estar.
Descendientes

Del galaicoportugués estar ("estar"), y este del latín stāre ("erguirse"), del protoitálico *sta-ē-je- o *sta-ē-jo-, del protoindoeuropeo *sth₂-eh₁-ie/o-.

1
Estar.
2
Primera persona del singular (eu) del infinitivo conjugado de estar.
3
Tercera persona del singular (ela, el; vostede, 2ª pers.) del infinitivo conjugado de estar.
Locuciones
Flexión de estar primera conjugación, irregular
Formas no personales
Infinitivo estar
Gerundio estando
Participio estado
Formas personales
número singular plural
persona primera segunda tercera primera segunda tercera
Modo indicativo eu ti el / ela
vostede1
nós vós eles / elas
vostedes1
Presente estou estás está estamos estades están
Pretérito imperfecto  o  Copretérito estaba estabas estaba estabamos estabades estaban
Pretérito perfecto  o  Pretérito estiven estiveches estivo estivemos estivestes estiveron
Pretérito pluscuamperfecto  o  Antepretérito estivera estiveras estivera estiveramos estiverades estiveran
Futuro estarei estarás estará estaremos estaredes estarán
Condicional  o  Pospretérito estaría estarías estaría estariamos estariades estarían
Modo subjuntivo eu ti el / ela
vostede1
nós vós eles / elas
vostedes1
Presente estea esteas estea esteamos esteades estean
Pretérito estivese estiveses estivese estivésemos estivésedes estivesen
Futuro estiver estiveres estiver estivermos estiverdes estiveren
Modo imperativo ti vostede1 nós vós vostedes1
Afirmativo está estea

esteamos

estade estean
Negativo

Se emplea el presente del modo subjuntivo

eu ti el / ela
vostede1
nós vós eles / elas
vostedes1
Infinitivo conjugado estar estares estar estarmos estardes estaren
1 Vostede y vostedes son pronombres de segunda persona, pero emplean las formas verbales de la tercera.

Del castellano antiguo estar ("estar"), y este del latín stāre ("erguirse"), del protoitálico *sta-ē-je- o *sta-ē-jo-, del protoindoeuropeo *sth₂-eh₁-ie/o-.

Singular Plural
estar estares
1
Estatus, situación, estado.2
2
Estar.
Flexión de estar primera conjugación, irregular
Formas no personales
Simples
Infinitivo estar
Gerundio estando
Participio estado
Formas personales
número: singular plural
persona: primera segunda tercera primera segunda tercera
Modo indicativo yo tu el / eya mozotros
mozotras
vozotros
vozotras
eyos / eyas
Tiempos simples
Presente estó
estoy
estás está estamos estash están
Pretérito imperfecto  o  Copretérito (Andrés Bello) estava estavas estava estávamos estavash estavan
Pretérito indefinido  o  Pretérito (Perfecto simple) estuve estuvites estuvo estuvimos estuvitesh estuvyeron
estuvieron
Futuro estaré estarás estará estaremos estarásh estarán
Condicional  o  Pospretérito estariya estariyas estariya estariyamos estariyash estariyan
Tiempos compuestos
Participio presente esto estando estas estando esta estando estamos estando estash estando estan estando
Participio pasado estava estando estavas estando estava estando estavamos estando estavash estando estavan estando
Pretérito perfecto  o  Antepresente tengo estado tyenes / tienes estado tyene / tiene estado tenemos estado tenesh estado tyenen / tienen estado
Pretérito pluscuamperfecto  o  Antecopretérito aviya estado aviyas estado aviya estado aviyamos estado aviyash estado aviyan estado
Futuro próximo vo / v'a estar vas a estar va estar vamos a estar vash a estar van a estar
Modo subjuntivo yo tu el / eya mozotros
mozotras
vozotros
vozotras
eyos / eyas
Tiempos simples
Presente esté estés esté estemos estesh estén
Pretérito imperfecto  o  Pretérito estuvyera
estuviera
estuvyeras
estuvieras
estuvyera
estuviera
estuvyéramos
estuviéramos
estuvyerash
estuvierash
estuvyeran
estuvieran
Modo imperativo   tu mozotros
mozotras
vozotros
vozotras
Afirmativo está esté estemos estad estén
Negativo

Se emplea el presente del modo subjuntivo

  Las formas irregulares se señalan en negrita -- Ningún otro verbo en ladino presenta estas mismas irregularidades

Del provenzal antiguo estar ("estar"), y este del latín stāre ("erguirse"), del protoitálico *sta-ē-je- o *sta-ē-jo-, del protoindoeuropeo *sth₂-eh₁-ie/o-.

1
Estar.
estar
Brasil, no normativo (AFI) [ˈta]
Carioca (AFI) [iʃ.ˈta(χ)]
Paulista (AFI) [is.ˈta(ɾ)]
Paulista (AFI) [is.ˈta(ɹ)]
Portugal (AFI) [iʃ.ˈtaɾ]
Portugal (AFI) [ɨʃ.ˈtaɾ]
Portugal (AFI) [ˈʃtaɾ]
Portugal, no normativo (AFI) [ˈtaɾ]
variantes tar
homófonos está

Del galaicoportugués estar ("estar"), y este del latín stāre ("erguirse"), del protoitálico *sta-ē-je- o *sta-ē-jo-, del protoindoeuropeo *sth₂-eh₁-ie/o-.

1
Localizarse o situarse.
  • Ejemplos: Onde estás? ¿Dónde estás?
    Estou em casa. Estoy en casa.
2
Sentirse (o experimentar un estado temporario o tener una característica).
  • Ejemplos: O tempo estava frio. El tiempo estaba frío.
    Estás louco? ¿Estás loco?
    A maçã está madura. La manzana está madura.
3
Costar [dinero]. (Dicho especialmente cuyo el valor se muda frecuentemente.)
  • Sinónimo: custar.
  • Ejemplos: O quilo de maçã está dois euros. El quilo de manzana está a dos euros.
4
Se usa para crear el aspecto continúo o progresivo en colaboración con o a con infinitivo (en Portugal) o sencillamente con gerundio (en Brasil).
  • Ejemplos: Ela está a cantar? Ela está cantando? ¿Ella está cantando?
    Estavam trabalhando muito. Estaban trabajando mucho.
    Estavamos a ler muito. Estabamos leyendo mucho.
    Estaremos a ler livros. Estaremos leyendo libros.
Locuciones

Del latín stāre ("erguirse"), y este del protoitálico *sta-ē-je- o *sta-ē-jo-, del protoindoeuropeo *sth₂-eh₁-ie/o-.

1
Estar.
2
Casa.
3
Actuación, comportamiento, conducta o procedimiento.
  1. 1,00 1,01 1,02 1,03 1,04 1,05 1,06 1,07 1,08 1,09 1,10 1,11 1,12 1,13 1,14 1,15 1,16 1,17 1,18 1,19 1,20 1,21 1,22 1,23 1,24 1,25 1,26 1,27 1,28 1,29 1,30 1,31 1,32 1,33 VV. AA. «estar» en Diccionario de la Lengua Castellana (RAE). Editado por: José René Masson. Editorial: H. Bossange. 8.ª ed, París, 1842. pág.
  2. 2,0 2,1 «estar» en Trezoro de la Lengua Djudeoespanyola (ladino). Editorial: Folkmasa.
  3. 2
  • Las definiciones 9 al 22 proceden de los diccionarios siguientes, que están en el dominio público, pero pueden haber sido modificadas posteriormente por otros usuarios:
  • Diccionario de la lengua castellana Real Academia Española H. Bossange, 1842 -915 páginas
  • «estar» en Dicionário online Caldas Aulete.
  • «estar» en Diccionario de la lengua española. Editorial: Real Academia Española, Asociación de Academias de la Lengua Española y Espasa. 22.ª ed, Madrid, 2001.
  • «estar» en Dicionario da Real Academia Galega. Editorial: Real Academia Galega. Coruña, 2017. ISBN: 9788487987809.
  • «estar» en Gran diccionari de la llengua catalana. Editorial: Institut d'Estudis Catalans. Barcelona, 1998.