سرژ گنابری
مشارکت‌کنندگان پروژهٔ ویکی‌مدیا
Article Images
سرژ دیوید گنابری (آلمانی: Serge David Gnabry؛ زاده ۱۴ ژوئیهٔ ۱۹۹۵) یک بازیکن فوتبال اهل آلمان است که برای تیم بایرن مونیخ در بوندسلیگا آلمان بازی می‌کند.[۳]
 گنابری با آلمان در سال ۲۰۱۹ | |||
| اطلاعات شخصی | |||
|---|---|---|---|
| نام کامل | سرژ دیوید گنابری[۱] | ||
| زادروز | ۱۴ ژوئیهٔ ۱۹۹۵ (۲۹ سال) | ||
| زادگاه | اشتوتگارت، آلمان | ||
| قد | ۱٫۷۵ متر (۵ فوت ۹ اینچ)[۲] | ||
| پست | هافبک هجومی ، وینگر | ||
| اطلاعات باشگاهی | |||
| باشگاه کنونی | بایرن مونیخ | ||
| شمارهٔ پیراهن | ۷ | ||
| باشگاه‌های جوانان | |||
| ۲۰۰۶–۲۰۱۱ | اشتوتگارت | ||
| ۲۰۱۱–۲۰۱۲ | آرسنال | ||
| باشگاه‌های حرفه‌ای* | |||
| سال‌ها | باشگاه‌ها | بازی† | (گل)† |
| ۲۰۱۲–۲۰۱۶ | آرسنال | ۱۰ | (۱) |
| ۲۰۱۵–۲۰۱۶ | ← وست برومویچ (قرضی) | ۱ | (۰) |
| ۲۰۱۶–۲۰۱۷ | وردر برمن | ۲۷ | (۱۱) |
| ۲۰۱۷– | بایرن مونیخ | ۱۶۱ | (۶۰) |
| ۲۰۱۷–۲۰۱۸ | ← هوفنهایم (قرضی) | ۲۲ | (۱۰) |
| ۲۰۱۷ | ← هوفنهایم ۲ (قرضی) | ۱ | (۰) |
| تیم ملی‡ | |||
| ۲۰۱۰–۲۰۱۱ | Germany U16 | ۵ | (۱) |
| ۲۰۱۱–۲۰۱۲ | Germany U17 | ۱۲ | (۳) |
| ۲۰۱۲ | Germany U18 | ۲ | (۳) |
| ۲۰۱۳ | Germany U19 | ۵ | (۳) |
| ۲۰۱۵–۲۰۱۷ | زیر ۲۱ سال آلمان | ۱۶ | (۴) |
| ۲۰۱۶ | المپیک آلمان | ۶ | (۶) |
| ۲۰۱۶– | آلمان | ۴۵ | (۲۲) |
| |||
.jpg)
او فوتبال حرفه ای خود را در سال ۲۰۱۲ با تیم آرسنال آغاز کرد. او در سال ۲۰۱۶ پیش از پیوستن به وردربرمن، دوره ای کوتاه را به صورت قرضی در تیم وست برومویچ گذراند. او در سال ۲۰۱۷ طی قراردادی سه ساله به قیمت ۸ میلیون یورو به بایرن مونیخ پیوست.[۴] او فصل ۱۷–۱۸ را به‌طور قرضی برای هافنهایم بازی کرد. او در تاریخ یک سپتامبر ۲۰۱۸ اولین بازی اش را برای بایرن انجام داد. او در همین فصل با بایرن قهرمان بوندسلیگا شد و توانست بهترین بازیکن سال بایرن مونیخ نیز بشود.[۵]
او همچنین در فصل ۲۰۱۹–۲۰ در لیگ قهرمانان اروپا، در جریان پیروزی ۷–۲ بایرن مونیخ برابر تاتنهام توانست دوازدهمین پوکر تاریخ لیگ قهرمانان اروپا را انجام بدهد.[۶]
تا تاریخ ۲۱ نوامبر ۲۰۲۳
| آلمان | |||
|---|---|---|---|
| سال | بازی | گل | پاس گل |
| ۲۰۱۶ | ۲ | ۳ | ۰ |
| ۲۰۱۸ | ۳ | ۱ | ۲ |
| ۲۰۱۹ | ۸ | ۹ | ۲ |
| ۲۰۲۰ | ۴ | ۱ | ۰ |
| ۲۰۲۱ | ۱۴ | ۶ | ۲ |
| ۲۰۲۲ | ۸ | ۱ | ۳ |
| ۲۰۲۳ | ۶ | ۱ | ۰ |
| مجموع | ۴۵ | ۲۲ | ۹ |
گنابری در ۱۴ ژوئیه ۱۹۹۵ در اشتوتگارت آلمان به دنیا آمد. پدر او ساحل عاجی و مادر او آلمانی است.[۷]
باشگاه سابق گنابری اشتوتگارت در سال ۲۰۱۰ پیشنهاد ۱۰۰ هزار پوندی آرسنال را قبول کرد اما او باید تا ۲۰۱۱ یعنی ۱۶ سالگی باید صبر می‌کرد تا به تیم انگلیسی بپیوندد.[۸] سرانجام او در فصل ۲۰۱۱/۱۲ به‌طور رسمی به آرسنال پیوست. او بیشتر فصل را برای تیم زیر ۱۸ سال آرسنال بازی کرد اما نمایش‌های درخشان او باعث شد تا بتواند در لیگ برتر آکادمی انگلیس برای آرسنال به میدان برود.[۹] او تا پایان فصل در ۶ بازی ۲ گل به ثمر رساند.[۹]
فصل ۲۰۱۲/۱۳ برای گنابری خوب شروع شد. او برای تیم اصلی در بازی پیش فصل در مقابل کلن به میدان رفت. او در دقیقه ۴۵ به عنوان بازیکن تعویضی به میدان رفت و دقیقه ۶۹ تعویض شد.[۱۰] او اولین بازی حرفه ای اش را در ۲۹ سپتامبر ۲۰۱۲ در مقابل کاونتری سیتی در جام اتحادیه انجام داد. او به عنوان بازیکن تعویضی در دقیقه ۷۲ وارد زمین شد. آرسنال آن مسابقه را شش بر یک پیروز شد.[۱۱]او در ۲۰ اکتبر ۲۰۱۲ اولین بازی اش را در لیگ برتر مقابل نوریچ سیتی انجام داد. آرسنال آن مسابقه را ۱–۰ واگذار کرد. او با ۱۷ سال و ۹۸ روز دومین بازیکن جوان آرسنال پس از جک ویلشر نام گرفت.[۱۲] ۴ روز بعد، او اولین بازی اش را در لیگ قهرمانان اروپا به صورت تعویضی در مقابل شالکه به میدان رفت. آرسنال آن بازی را دو بر صفر واگذار کرد.[۱۳]
او سرانجام در فصل ۲۰۱۳/۱۴ و در تاریخ ۲۲ سپتامبر ۲۰۱۳ برای اولین بار به عنوان بازیکن ثابت در برابر تیم استوک سیتی به میدان رفت. او در این مسابقه ۷۳ دقیقه بازی کرد. آرسنال در آن مسابقه ۳–۱ به پیروزی رسید.[۱۴] او در بازی بعدی لیگ برتر اولین گل دوران حرفه ای خود را در برابر سوانزی سیتی به ثمر رساند و آرسنال را ۲–۱ پیروز آن مسابقه کرد و تیمش را به صدر جدول برد.[۱۵] در ۲۶ اکتبر ۲۰۱۳ برای تیمش در مقابل کریستال پالاس یک پنالتی گرفت و آرسنال آن بازی را ۲–۰ برد.[۱۶] نمایش درخشان او در فصل ۲۰۱۲/۱۳ باعث شد که نامزد دریافت جایزه پسر طلایی شود[۱۷] و آرسنال قراردادش را ۵ سال تمدید کند.[۱۸]
گنابری اکثر بازی‌های فصل بعد را به دلیل مصدومیت شدید زانو از دست داد[۱۹]هرچند او در فوریه ۲۰۱۵ به عنوان کاپیتان تیم زیر ۲۱ سال آرسنال ۶۵ دقیقه مقابل تیم زیر ۲۱ سال نیوکاسل یونایتد بازی کرد و تیمش ۲–۱ پیروز شد.[۲۰]
او در ۷ اوت ۲۰۱۵ به‌طور قرضی از آرسنال به وست برومویچ پیوست. او اولین بازی اش را در برابر چلسی در تاریخ ۲۳ اوت ۲۰۱۵ به عنوان بازیکن تعویضی به میدان رفت.[۲۱] آرسنال در ژانویه او را پس از عدم حضور در تیم اول بازگرداند.[۲۲] گنابری فصل ۲۰۱۵/۱۶ را با ۱ مسابقه در لیگ برتر و ۲ مسابقه در جام اتحادیه به پایان رساند.[۲۳]
در تاریخ ۳۱ اوت ۲۰۱۶، گنابری با وردربرمن قراردادی به قیمت ۵ میلیون یورو امضا کرد.[۲۴] او اولین گلش را برای این تیم را در جریان باخت چهار بر یک به مونشن گلادباخ به ثمر رساند.[۲۵] او در این فصل ۲۷ بار در بوندسلیگا به میدان رفت و ۱۱ گل به ثمر رساند.[۲۶]
بایرن مونیخ در ۱۱ ژوئن ۲۰۱۷، با قراردادی ۳ ساله به قیمت ۸ میلیون یورو گنابری را به خدمت گرفت[۲۷] و در ۱۴ ژوئن اعلام کرد که گنابری به صورت قرضی به مدت یک فصل برای تیم هوفنهایم بازی خواهد کرد. گنابری برای کسب تجربه بیشتر قصد داشت این کار را انجام بدهد.[۲۸] او گل اول و دوم خود را برای هونفهایم در جریان پیروزی ۴–۰ در مقابل لایپزیگ به ثمر رساند.[۲۹] او در ۲۶ بازی خود توانست ۱۰ گل بزند و به تیمش کمک کرد تا لیگ را در رتبه سوم به پایان برساند و جواز حضور در لیگ قهرمانان ۲۰۱۸/۱۹ را کسب کند.[۳۰] او همچنین برای تیم دوم هوفنهایم به میدان رفت.
در ۲ ژوئیه ۲۰۱۸ گنابری به عنوان بازیکن بایرن معرفی شد. او شماره ۲۲ را به خود اختصاص داد.[۳۱] در ۱ سپتامبر او اولین بازی اش را با پیراهن بایرن انجام داد و در دقیقه ۷۷ به میدان آمد.[۳۲] در ۳ نوامبر او اولین گلش را در یک تساوی ۱–۱ برابر فرایبورگ به ثمر رساند.[۳۳] او در بازی مقابل تیم سابق خود یعنی وردربرمن، ۲ گل زد و بایرن را ۲–۱ برنده این مسابقه کرد.[۳۴] گنابری در جریان برد ۵–۱ برابر گلادباخ چهارهزارمین گل بوندسلیگایی بایرن را ثبت کرد و به بایرن کمک کرد تا اولین تیمی باشد که به این رکورد دست پیدا می‌کند.[۳۵]
گنابری در این فصل در بوندسلیگا ۳۰ بازی انجام داد و ۱۰ گل زد و عنوان دومین گلزن برتر بایرن در این فصل را از آن خود کرد. همچنین او با بایرن قهرمان بوندسلیگا شد
گنابری در ۱ اکتبر ۲۰۱۹ موفق شد در جریان پیروزی ۷–۲ بایرن در مقابل تاتنهام ۴ گل بزند[۳۶][۳۷][۳۸]و در ۲۵ فوریه در مرحله یک‌هشتم نهایی مقابل چلسی ۲ گل به ثمر برساند تا اولین بازیکنی باشد که در یک فصل لیگ قهرمانان اروپا در بازی‌های خارج از خانه و در لندن توانسته شش گل بزند.[۳۹]
سرژ هم‌اکنون شماره ۷ بایرن را برتن می‌کند و همراه با لروی زانه زوج خط هجومی بایرن رو می‌سازند که به آنها (سانبری) می‌گویند
گنابری در رده‌های مختلف تیم ملی جوانان آلمان بازی کرده‌است. او در سال ۲۰۱۷ بخشی از تیم ملی زیر ۲۱ سال که قهرمان جام ملت‌های اروپا شد بود.[۴۰]
در ۱۵ ژوئیه ۲۰۱۶، آلمان گنابری را برای شرکت در بازی‌های المپیک ۲۰۱۶ انتخاب کرد.[۴۱] او در اولین بازی در مقابل مکزیک موفق به زدن گل شد[۴۲] و در بازی بعدی مقابل کره جنوبی نیز ۲ گل زد.[۴۳] او در جریان پیروزی ۱۰–۰ برابر فیجی نیز دو گل زد.[۴۴] او در بازی یک چهارم نهایی مقابل پرتغال قبل از اتمام نیمه اول موفق به گلزنی شد و آلمان در این بازی ۴–۰ پیروز شد.[۴۵] او این مسابقات را به عنوان بهترین گلزن مشترک به همراه هم تیمی خود نیل پترسن به پایان رساند.[۴۶]او به همراه هم تیمی‌هایش در فینال بازی را به برزیل واگذار کردند و نایب قهرمان این مسابقات شدند.
گنابری در ۴ نوامبر ۲۰۱۶ برای اولین بار به تیم ملی آلمان دعوت شد.[۴۷] هفت روز بعد، او در مقدماتی جام جهانی ۲۰۱۸ جریان پیروزی ۸–۰ برابر سن مارینو هتریک کرد.[۴۸] او سریع‌ترین بازیکنی شد که برای تیم ملی کشورش ۱۰ گل می‌زد (او این کار را در ۱۱ بازی انجام داد) و توانست رکورد کلوزه را بشکند.[۴۹]
- بوندسلیگا ۲۰۱۸/۱۹
- جام حذفی آلمان ۲۰۱۸/۱۹
- سوپر جام آلمان ۲۰۲۰
- لیگ قهرمانان اروپا ۲۰–۲۰۱۹
- سوپر جام اروپا ۲۰۱۹/۲۰۲۰
- جام باشگاه‌های جهان ۲۰۲۰
تیم ملی آلمان در المپیک
- نایب قهرمانی المپیک ۲۰۱۶[۵۰]
تیم ملی آلمان زیر ۲۱ سال
- بهترین گلزن المپیک ۲۰۱۶ (مشترک)[۵۲]
- بهترین بازیکن فصل بایرن مونیخ ۲۰۱۸/۱۹[۵۳]
- بهترین بازیکن ماه اکتبر ۲۰۱۹ بوندسلیگا[۵۴]
- مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا. «Serge Gnabry». در دانشنامهٔ ویکی‌پدیای انگلیسی، بازبینی‌شده در ۳ آوریل ۲۰۱۴.
- «Serge Gnabry». دریافت‌شده در ۳ آوریل ۲۰۱۴.[پیوند مرده]