فسق
مشارکت‌کنندگان پروژهٔ ویکی‌مدیا
فسق در فقه و حقوق اسلامی عبارت است از ارتکاب به یکی از گناهان کبیره یا اصرار بر گناهان کوچک یا ترک مروت توسط شخص، که موجب به‌وجود آمدن صفت فسق در وی می‌شود و به آن شخص فاسق می‌گویند. ماده ۲ قانون استخدام کشوری ایران، یکی از شروط ورود به خدمت در ادارات دولتی را عدم تجاهر به فسق عنوان می‌کند.[۱]
- ↑ «قانون استخدام کشوری». مرکز پژوهش‌های مجلس. بایگانی‌شده از اصلی در ۵ سپتامبر ۲۰۱۲. دریافت‌شده در ۲۲ ژانویه ۲۰۱۳.
جعفری لنگرودی، محمد جعفر (۱۳۹۰). ترمینولوژی حقوق. تهران: کتابخانه گنج دانش. شابک ۹۶۴-۵۹۸۶-۰۷-۹.