کی (عنوان)


مشارکت‌کنندگان پروژهٔ ویکی‌مدیا

Article Images

کی (عنوان)

کَی[۱] یا کَوی[۲] (به اوستایی: 𐬐𐬀𐬎𐬎𐬌 ت.ت.'کَوی'، به پارسی میانه: 𐭪𐭣 ت.ت.'کَی')؛ به معنای «شاه»، عنوان پادشاهان اسطوره‌ای کیانیان در اوستا است که بعدها به‌دست ساسانیان هند و شاهنشاهان ساسانی نیز استفاده شد. از جمله پادشاهان کیانی دارای این عنوان کی‌قباد، کی‌کاووس، کی‌خسرو، کی‌لهراسپ، کی‌گشتاسپ و کی‌بهمن هستند.[۳][۴][۵]

سکه ضرب آذربادگان از دوره پیروز یکم با عنوان «کَی‌پیروز»

جنگ‌های ساسانیان با قبایل مهاجم خیونان، کیداریان و هپتالیان در مرزهای شرقی ایران، برای آن‌ها یادآور نبردهای پادشاهان کیانی با تورانیان بود و درنتیجه شاهنشاهان ساسانی را به استفاده از عنوان کیانی «کَی» ترغیب کرد.[۶] این عنوان بر سکه‌های یزدگرد دوم، پیروز یکم و قباد یکم به‌صورت «کَی‌یزدگرد» (کَوی‌یَزْدَکِرْتُ)، «کَی‌پیروز» (کَوی‌پیروئوزَت) و «کَی‌قباد» (کَوی‌کَوات) ثبت شده‌است[۷][۸][۹] و همچنین عنوان کَی واپسین بار در سکه‌های قباد یکم در سال ۵۱۳ م. استفاده شد.[۱۰]

ساسانیان هند حداقل یک سده پیش از شاهنشاهان ساسانی ایران و تا زمان سرنگونی به دست کیداریان در میانه سده چهارم میلادی، از این عنوان استفاده می‌کردند.[۳]

ز تخم کیان بی گمان کس نبودکه هرگز پیاده نبرد آزمود [۱۱]

فردوسی

در اوستا نام عده‌ای از پادشاهان و نام‌آوران با واژهٔ کوی همراه است. مانند کوی‌ائیپی ونگهو (کَی‌اپیوه)، کوی‌ارشن (کَی‌آرش) کَوی‌ویشتاسپَ (کَی‌گُشتاسپ)، کَوی‌هوُسْرَوَه (کَی‌خسرو).[۱۲]

در گاتاها کوی آمر و پادشاه است چرا که هم برای امرای مزدیسنا آمده و هم برای امرای دیویسنا. بیشتر با گرهم، کرپن و اوسیج که از دیوان هستند، همگروه است.

  1. «کی». لغت‌نامه دهخدا، واژه‌یاب.
  2. اوشیدری، دانشنامهٔ مزدیسنا، ۳۹۸.
  3. ۳٫۰ ۳٫۱ Rezakhani 2017, pp. 79, 83.
  4. Schindel 2013, pp. 836–837.
  5. اوشیدری، دانشنامهٔ مزدیسنا، ۳۹۸.
  6. Shayegan 2013, p. 807.
  7. Numista: Drachm - Peroz I.
  8. Numista: Drachm - Peroz I.
  9. Numista: Drachm - Kavadh I.
  10. Schindel 2013b, pp. 141–143.
  11. شاهنامه. جلد پنجم. جنگ بزرگ کیخسرو، ص ۳۰۹
  12. دانشنامه مزدیسنا، ص ۳۹۸
  • اوشیدری، جهانگیر (۱۳۷۱دانشنامهٔ مزدیسنا، واژه‌نامهٔ توضیحی آیین زرتشت، تهران: نشر مرکز، شابک ۹۶۴-۳۰۵-۳۰۷-۵