Ռեգինա Ղազարյան

Վիքիպեդիայում կան հոդվածներ Ղազարյան ազգանունով այլ մարդկանց մասին։

Ռեգինա Թադևոսի Ղազարյան (ապրիլի 17, 1915, Երևան, Կովկասի փոխարքայություն, Ռուսական կայսրություն - նոյեմբերի 6, 1999, Երևան, Հայաստան), հայ նկարչուհի, ՀԽՍՀ վաստակավոր նկարիչ (1985), Երևանի պատվավոր քաղաքացի (1995), Երկրորդ համաշխարհային պատերազմի մասնակից։

Ռեգինա Թադևոսի Ղազարյան
Ի ծնե	Ռեգինա Թադևոսի Ղազարյան
Ծնվել է	ապրիլի 17, 1915
Ծննդավայր	Երևան, Երևանի նահանգ, Ռուսական կայսրություն
Վախճանվել է	նոյեմբերի 6, 1999 (84 տարեկան)
Մահվան վայր	Երևան, Հայաստան
Ազգություն	հայ
Քաղաքացիություն	ԽՍՀՄ,  Հայաստան
Մասնագիտություն	նկարչուհի
Պարգևներ	և Երևանի պատվավոր քաղաքացի

1951 թվականին ավարտել է Երևանի գեղարվեստի ուսումնարանը։

Հայրենական մեծ պատերազմի ժամանակ զորակոչվել է բանակ և ծառայել աերոփակոցային 5-րդ գնդում, Կասպից ծովի ափին^[1]։

Ռեգինա Ղազարյանը կարողացել է փրկել 1935-1937 թվականներին Եղիշե Չարենցի ստեղծած աշխատանքները, որոնց թվում՝ «Ռեքվիեմ Կոմիտասին», «Անանուն», «Աշնանային երգեր», «Նավզիկե» և շատ այլ գործեր^[2]։

Ստեղծագործել է դիմանկարի («Չարենց», 1966, «Կոմիտաս», 1968, «Աննա Ախմատովա», 1981), թեմատիկ պատկերի («Այս հմուտ, հանճարեղ լոռեցին», 1969, «Խեցեգործներ», 1978, «Սպիտակ կռունկներ», 1980, «Խաղաղ տիեզերք», 1983) և բնանկարի («Աշուն», 1962, «Աղավնաձոր», 1965) բնագավառներում։

Ղազարյանի արվեստում մեծ տեղ են գրավում չարենցյան թեման և նրա պոեզիայից ներշնչված գործերը («Ամբոխները խելագարված», 1965, «Ասպետական», 1975, «Չարենցի վերջին ճանապարհը՝ հավերժություն», 1998, Եղիշե Չարենցի տուն-թանգարան, Երևան)։

Անհատական ցուցահանդեսներ է ունեցել Երևանում (1967, 1987, 1988), Էջմիածնում և Գյումրիում (1967)^[3]։

• ՀԽՍՀ վաստակավոր նկարիչ, 1985
• Երևանի պատվավոր քաղաքացի, 1995