տապան — Վիքիբառարան

• ՄՀԱ՝ [tɑˈpɑn]

Դասական ուղղագրութեամբ՝ տապան

վանկեր՝ տա•պան 

Ծագումն անհայտ է։

Գոյական

1. (նորբ․) արկղաձև մեծ կամ փոքր շինվածք՝ կառույց
2. ննջեցյալին թաղելու արկղ, դագաղ
3. գերեզման, շիրիմ
4. տապարմաքար շիրմաքար
5. այն նավը որով ըստ Աստվածաշնչի Նոյը իր ընտանիքով և բոլոր տեսակի կենդանիներով փրկվեց աշխարհակործան ջրհեղեղից
6. (ճրտրպ․) (շին․) լինում է սեղանաձև, օրորոցաձև, հարթ սալ, խոյաձև

1. տե՛ս դագաղ
2. տե՛ս գերեզման
3. տե՛ս շիրմաքար
4. տե՛ս Նոյան տապան

• Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
• Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
• Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
• Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
• Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։

• Ս․ Գասարջյան, Ճարտարապետական և շինարարական տերմինների ռուս-հայերեն և հայ-ռուսերեն բացատրական բառարան, Երևան, 2007 — 572 էջ։
• Ալինա Մուրադյան, Նորածանոթ բառերի բացատրական բառարան (Իմաստասեր Անանիա Շիրակացի համալսարան), Երևան, 2006 — 60 էջ։