क्यान्टोनिज भाषा

क्यान्टोनिज छगु मू चिनिया भाषा ख। थ्व भाषा चिनिया संदेय् भाय् परिवारया दुने चिनिया भाय् परिवारय् ला। थ्व भाय् ७१ मिलियन मनुतेसं ल्हा। [१] थ्व भाय् ल्हाइगु मू थाय् चीनयु गुवाङडोङ व गुवाङझि प्रान्त, हङ कङ, मकाउ आदि ख। थ्व भाषा परम्परागत युए चिनियाँ भाषाया उन्नत भाषा ख। थ्व भाषाया उत्पत्ति ग्वान्जाउ (ऐतिहासिक रुपं क्यान्टनया रुपय् म्हसीकिगु) नगर व थुकिया नापंया पर्ल रिभर डेल्टाय् जूगु खः।

थ्व भाषायात दक्षिणपूर्वी चीन, हङकङ व मकाउया तःधंगु ख्यलय् नापं प्रवासी चिनिया समुदायय् सांस्कृतिक पहिचानया छगू महत्वपूर्ण व अविभाज्य ब्वया रुपय् कायेगु याइ। मूल-भूभाग चीनय् थ्व भाषा ग्वाङडोङ प्रान्त (पर्ल रिभर डेल्टाया बाहुल्य भाषा) व ग्वाङसी थें न्याःगु जःलाखःला क्षेत्रया स्वापू भाषा ख। थ्व भाय् हङकङ व मकाउया प्रमुख व सह-सरकारी भाय् नं ख। दक्षिण पूर्व एसियाय् (भियतनाम, मलेशिया, सिंगापोर व कम्बोडिया) व पश्चिमी हलिमय् प्रवासी चिनियाँतय् दथुइ थ्व भाय् म्वानाच्वंगु दु।

क्यान्टोनिज व म्यान्दारिन चिनियाँ परिवारया भाषा जुसां थ्व निता भासय् यक्व भिन्नता दु। थ्व भाय्तेगु दथुइ व्याकरण, खँग्वः, खँपुया संरचना, विशेष यानाः यासुया थाय् आदि पाः।

थ्व भाय्‌यु नाम् गुवाङडोङयु पाश्चात्य नां क्यान्टोनं वगु ख।

Cite error: <ref> tags exist for a group named "lower-alpha", but no corresponding <references group="lower-alpha"/> tag was found

1. ↑ (2016) “Cantonese”, Glottolog 2.7. Jena: Max Planck Institute for the Science of Human History.