Europees kampioenschap voetbal 1968 (kwalificatie)

Deze pagina beschrijft de kwalificatie voor het Europees kampioenschap voetbal 1968. In totaal zullen vier landen zich kwalificeren voor het hoofdtoernooi. Het toernooi bestaat uit een groepsfase en een kwartfinale. De wedstrijden vonden plaats tussen 7 september 1966 en 11 mei 1968.

EK voetbal kwalificatie 1968
Landen van de UEFA
Toernooi-informatie
Datum	7 september 1966 – 11 mei 1968
Teams	31 (van 1 confederatie)
Toernooistatistieken
Wedstrijden	98
Doelpunten	306  (3,12 per wedstrijd)
Topscorer(s)	János Farkas Gigi Riva (6 goals)
Navigatie
Vorige     Volgende
Portaal    Voetbal

Legenda

■ Geplaatst voor de kwartfinale.

Tsjecho-Slowakije leek zich makkelijk te plaatsen voor de kwartfinale door de eerste drie wedstrijden te winnen. Spanje pakte zijn laatste strohalm door thuis te winnen van de Tsjechen. De titelverdediger was nu uitgespeeld en moest nu hopen op veel puntverlies van de Tsjechen in de laatste twee wedstrijden. Na een gelijkspel tegen Turkije volgde de thuiswedstrijd tegen het laagst geklasseerde Ierland. Echter, de Tsjechen en Slowaken verloren in Praag en Spanje mocht zijn titel verder verdedigen.

Na het WK-debuut van Eusébio en de zijnen verwachtte men veel van Portugal, tenslotte werd de belangrijkste concurrent Bulgarije op dat WK simpel met 3-0 verslagen. Echter Portugal begon met een thuisnederlaag tegen Zweden, Bulgarije bleef winnen en na een zege op Portugal in Sofia plaatste Bulgarije zich met ruim verschil voor de kwartfinale.

De Sovjet-Unie was ook nu constant in hun prestaties en verloor pas hun laatste wedstrijd van Oostenrijk, toen de strijd al beslist was.

Twee grootmachten West-Duitsland en Joegoslavië moesten uitmaken wie naar de kwartfinale mocht gaan. West-Duitsland verloor de WK-finale in Wembley en Joegoslavië haalde de eindronde niet eens. Joegoslavië won in Belgrado en Duitsland in Hamburg en iedereen maakte zich op voor een beslissingswedstrijd. Echter, West-Duitsland blameerde zich in de laatste wedstrijd door gelijk te spelen tegen Albanië en daarom miste Duitsland voor de eerste en de laatste keer kwalificatie voor een belangrijk toernooi.

Tegen Hongarije maakte Johan Cruijff zijn debuut en hij scoorde meteen een doelpunt, 2-0 voor Nederland. Echter, de sterk geachte Hongaren kwamen terug tot 2-2. In zijn tweede interland, vriendschappelijk tegen Tsjecho-Slowakije werd Cruijff uit het veld gestuurd (de eerste Nederlander ooit) en de KNVB schorste de speler voor een jaar. Zonder Cruijff presteerde Nederland wisselvallig, een 1-3-voorsprong tegen de DDR werd weggegeven door drie goed genomen hoekschoppen en van Denemarken werd verloren. Toen Cruijff mee mocht doen, won Nederland van Oost-Duitsland en scoorde hij meteen het enige doelpunt, maar de strijd was al beslist. Hongarije plaatste zich gemakkelijk voor de kwartfinale en schakelde voor de vierde keer op rij Oost-Duitsland uit voor een belangrijk toernooi.

Na de blamage tegen Noord-Korea op het WK in Engeland moest Italië afrekenen met Roemenië en Zwitserland. De Italianen verloren maar één keer een punt en hoopte nu eindelijk op een succesvol toernooi.

Interessante poule met geen uitgesproken favoriet. Polen won twee keer van België, Frankrijk won twee keer van Polen en België was sterker dan Frankrijk in Brussel. Een gelijk spel tussen Frankrijk en België in Parijs was doorslaggevend ten gunste van Frankrijk.

De UEFA besloot tot een All-Britain kampioenschap in de laatste poule. Dit was direct 2 edities van de British Home Championship, namelijk die van 1966/67 en 1967/68.

Schotland zorgde voor een geweldige verrassing door in het Wembley Stadium met 2-1 te winnen van de kersverse wereldkampioen Engeland. De Schotten morsten punten tegen Noord-Ierland en Wales en moesten nog een keer winnen van Engeland op Hampden Park in Glasgow. Voor 130.000 toeschouwers eindigde de wedstrijd in een gelijkspel en hadden de Engelsen een belangrijke horde genomen na de Europese titel.

In vergelijking met vorig EK plaatste zich de Sovjet-Unie opnieuw voor de eindronde, Spanje werd uitgeschakeld door Engeland, Italië en Joegoslavië namen de plaats in van Hongarije en Denemarken. De winnaar plaatst zich voor de eindronde. De interessantste confrontatie vooraf leek de strijd tussen de wereld- en de Europees kampioen: Engeland versus Spanje. Engeland won beide wedstrijden met een minimaal verschil. Italië had het moeilijk in Sofia tegen Bulgarije, maar wist de schade tot 3-2 te beperken, een zakelijke 2-0 was genoeg om de eindronde te halen. Frankrijk verslikte zich weer eens in hun angstgegner Joegoslavië en verloren in Belgrado met ruime cijfers: 5-1. De topper in de kwartfinale was echter Hongarije-Sovjet-Unie. In een vol Nep-stadion namen de Hongaren revanche voor de kwartfinale op het WK in Engeland en voor het neerslaan van de Hongaarse Opstand: 2-0. Echter, er moest een return komen en opnieuw voor een vol stadion (100.000 toeschouwers) zetten de Russen orde op zaken: 3-0.

Italië wint met 4–3 over twee wedstrijden en kwalificeert zich voor het hoofdtoernooi.

Engeland wint met 3–1 over twee wedstrijden en kwalificeert zich voor het hoofdtoernooi.

Joegoslavië wint met 6–2 over twee wedstrijden en kwalificeert zich voor het hoofdtoernooi.

Sovjet-Unie wint met 3–2 over twee wedstrijden en kwalificeert zich voor het hoofdtoernooi.