Junior Eurovisiesongfestival

Het Junior Eurovisiesongfestival (Engels: Junior Eurovision Song Contest, Frans: Concours Eurovision de la Chanson Junior) is sinds 15 november 2003 een jaarlijkse presentatie en competitie van liedjes, gezongen door kinderen van tien tot vijftien jaar, in de beginjaren al vanaf acht jaar. De deelnemende kinderen vertegenwoordigen landen die lid zijn van de EBU.

Junior Eurovisiesongfestival
Genre	muziek
Presentatie	verschilt per jaar
Land van oorsprong	leden van de EBU
Taal	Engels en Frans
Uitzendingen
Start	2003
Afleveringen	20
Netwerk of omroep	televisie radio internet
Officiële website
Portaal    Eurovisiesongfestival

Het festival, eigenlijk een concours, wordt uitgezonden op televisie door heel Europa en ook daarbuiten. Ook op het internet is het festival te volgen. Aan het Junior Songfestival kan ieder actief EBU-lid meedoen, waardoor ook landen buiten het werelddeel Europa (met name in het Midden-Oosten) die mogelijkheid krijgen. Het gaat hier om Algerije, Cyprus, Egypte, Israël, Jordanië, Libanon, Libië, Marokko, Syrië en Tunesië. In tegenstelling tot het Eurovisiesongfestival wordt dit festival het jaar nadien niet noodzakelijkerwijs georganiseerd door het winnende land.

Tot 2013 moest elk lied minstens 2 minuten 30 seconden en hoogstens 2 minuten 45 seconden duren. In 2014 werd het maximum opgetrokken tot 3 minuten, dezelfde standaard als bij het Eurovisiesongfestival. De punten (evenveel van elk deelnemend land, telkens verdeeld onder andere landen) worden telkens voor de helft gekozen door de telestemmers en voor de andere helft door een professionele vakjury. Bij technische problemen met het telestemmen in een land wordt het ganse puntentotaal bepaald door de jury van dat land. Daarnaast was er ook een tijdlang een kinderjury, met kinderen uit alle deelnemende landen, die punten mocht uitreiken. Van 2005 tot en met 2015 kreeg elk land bij de start van de puntentelling 12 punten, om nulpunters te voorkomen.

Het Junior Eurovisiesongfestival komt voort uit de De unges Melodi Grand Prix, een Scandinavisch festival dat in 2000 ontstond in Denemarken, waar de liedjeswedstrijd voor kinderen diende als opwarmer voor het Eurovisiesongfestival. In 2002 deden ook Zweden en Noorwegen mee aan de tot Melodi Grand Prix Nordic omgedoopte wedstrijd; elk land streed met drie liedjes voor de eer. Op initiatief van de EBU werden vervolgens zestien Europese landen uitgenodigd om deel te nemen aan het allereerste Junior Eurovisiesongfestival.

Vanaf 2003 wordt het Junior Eurovisiesongfestival jaarlijks georganiseerd. De eerste editie werd georganiseerd in 2003 in Kopenhagen, de hoofdstad van Denemarken, waar het concept ontstaan is. In 2004 was het de bedoeling dat Manchester de organisatie op zich zou nemen, maar het Verenigd Koninkrijk haakte af, waarna Lillehammer (Noorwegen) insprong als gastheer. Om zulke problemen in de toekomst te vermijden, werd beslist dat landen zich kandidaat moesten stellen voor de organisatie. Zo werd België het eerste land dat de organisatie van het festival formeel toegezegd kreeg. Hasselt organiseerde het Junior Eurovisiesongfestival 2005, het eerste op Belgische bodem sinds het Eurovisiesongfestival 1987. In 2007 was het Nederlandse Rotterdam aan de beurt. In 2012 organiseerde Nederland het voor de tweede maal, dit keer in Amsterdam.

De eerste editie werd gewonnen door Kroatië. Dino Jelušić wist Europa te bekoren met Ti si moja prva ljubav. Ralf Mackenbach zorgde in 2009 voor de enige Nederlandse overwinning. Doorheen de jaren wisten Frankrijk en Georgië het festival reeds drie keer te winnen.

De stemming gebeurt op dezelfde wijze als bij het volwassen Eurovisiesongfestival. De winnaar wordt bepaald door het geven van punten door ieder deelnemend land: 1 tot en met 8, 10 en 12 punten aan hun tien favoriete liedjes. In elk land kan de kijker via televoting, telefonisch of via sms, stemmen op zijn of haar favoriete nummer. De punten van de kijker tellen voor de helft mee in de eindafrekening van het land. De andere helft wordt bepaald door de nationale vakjury. Deelnemende landen mogen niet op zichzelf stemmen.

Frankrijk en Georgië zijn recordhouder met elk drie overwinningen. De regel uit het gewone Eurovisiesongfestival dat het winnende land na een winst het festival het jaar daarop moet organiseren, geldt niet voor het Junior Eurovisiesongfestival, maar het land dat gewonnen heeft krijgt toch voorrang op andere landen om het festival van het volgende jaar te organiseren.

Buiten de landen in de tabel organiseerden ook Denemarken (2003), Noorwegen (2004), België (2005), Roemenië (2006), Cyprus (2008) en Bulgarije (2015) het festival.

Alle leden van de EBU mogen deelnemen aan het festival, waardoor ook enkele Afrikaanse en Aziatische landen kunnen deelnemen. Australië mag sedert 2015 deelnemen, net als bij het gewone Eurovisiesongfestival. Kazachstan mag sedert 2018 deelnemen aan het Junior Eurovisiesongfestival, maar kreeg vooralsnog nooit een uitnodiging voor deelname aan het Eurovisiesongfestival.

In tegenstelling tot het Eurovisiesongfestival kende dit festival lange tijd een tanend aantal deelnemers. Deden er aan de eerste editie nog zestien landen mee en aan de tweede editie achttien, in 2012 waren het er nog maar twaalf. In 2014 lukte het de EBU echter om het aantal deelnemende landen flink omhoog te krijgen. Toen namen er weer zestien landen deel. In 2018 werd een voorlopig record bereikt met twintig deelnemende landen. Sindsdien kabbelt het aantal deelnemende landen tussen 16 en 20 deelnemers per editie, met uitzondering van 2020. Toen haakten veel omroepen een jaartje af door de coronapandemie die toen heerste en namen er slechts 12 landen deel. Om diezelfde reden traden de deelnemers dat jaar niet live op, maar stuurden ze een van tevoren gemaakte opname van hun lied in. Reizen naar het gastland was dat jaar vanwege de coronapandemie niet mogelijk. Ook kon het festival op deze manier zonder publiek worden georganiseerd. De jury's beoordeelden de opnames in een studio. Op tv werden alle ingestuurde opnames na elkaar uitgezonden, waarna de uitslag bekend werd gemaakt. Hiermee was dit het enige jaar waarin het festival niet live werd uitgezonden.

Door de jaren heen haakten verscheidene landen af, meestal om financiële redenen, maar sommige landen, waaronder Griekenland, vonden het festival kindonvriendelijk: de kandidaten zouden onder een te grote druk staan doordat zij hun vaderland verdedigen.

Sinds 2006 werd in Scandinavië weer de Melodi Grand Prix Nordic georganiseerd, reden voor de meeste Scandinavische landen om te stoppen met het Junior Eurovisiesongfestival. Alleen Zweden deed tot en met 2014 nog mee. In 2009 werd de Melodi Grand Prix Nordic voor het laatst gehouden. Noorwegen en Denemarken zijn echter niet teruggekeerd naar het Junior Eurovisiesongfestival.

Van de 41 landen die tot nu toe deelgenomen hebben, is er maar één dat aan elke editie heeft deelgenomen: Nederland.

• (en) Officiële website