Neobisium polonicum – gatunek zaleszczotka z nadrodziny Neobisioidea, rodziny Neobisiidae i podrodziny Neobisiinae[1]. Wpisany do Polskiej Czerwonej Księgi Zwierząt, gdzie posiada status zagrożenia: „bardzo wysokiego ryzyka” (EN)[2], a od października 2014 objęty w Polsce ścisłą ochroną gatunkową[3].
| Neobisium polonicum | |||
| Rafalski, 1939 | |||
| Systematyka | |||
| Domena | |||
|---|---|---|---|
| Królestwo | |||
| Typ | |||
| Gromada | |||
| Rząd | |||
| Podrząd | |||
| Nadrodzina | |||
| Rodzina | |||
| Podrodzina | |||
| Rodzaj | |||
| Gatunek |
Neobisium polonicum | ||
| |||
| |||
Brak danych na ten temat. Prawdopodobnie, jak większość zaleszczotków, gatunek drapieżny[2].
Gatunek ten żyje w górskich i podgórskich lasach, gdzie bytuje pod kamieniami, płytami piaskowca lub w ściółce[2].
Neobisium polonicum jest gatunkiem bardzo rzadkim, endemicznym dla Karpat Wschodnich. Wykazywany dotąd z Polski, Rumunii, Słowacji i Ukrainy. W Polsce znany z Beskidu Niskiego i Bieszczadów[2].
- ↑ Neobisium polonicum na Pseudoscorpions of the World. [dostęp 2012-07-07].
- ↑ a b c d Czesław Błaszak: Neobisium polonicum w Polskiej Czerwonej Księdze Zwierząt. [dostęp 2012-07-07].
- ↑ Dz.U. 2014 poz. 1348 Rozporządzenie Ministra Środowiska z dnia 6 października 2014 r. w sprawie ochrony gatunkowej zwierząt. [dostęp 2014-10-08].