Piotr Wojciechowski

Piotr Herbert Wojciechowski, ps. Dymitr Łazur (ur. 18 lutego 1938 w Poznaniu) – polski prozaik, poeta, reżyser i krytyk filmowy.

Piotr Wojciechowski
Piotr Herbert Wojciechowski
Dymitr Łazur

Data i miejsce urodzenia	18 lutego 1938 Poznań
Dziedzina sztuki	literatura
Ważne dzieła
Kamienne pszczoły Czaszka w czaszce Harpunnik otchłani Zły wiatr
Odznaczenia
Nagrody
Nagroda im. Wilhelma Macha (1968) Nagroda Fundacji im. Kościelskich (1978) Nagroda Polskiego PEN Clubu (1992) Nagroda Literacka im. Kornela Makuszyńskiego (1994) Nagroda Literacka im. ks. Jana Twardowskiego (2019) Nagroda Literacka m.st. Warszawy i tytuł „Warszawski Twórca” (2020)
Multimedia w Wikimedia Commons
Cytaty w Wikicytatach

Jest synem pisarza i tłumacza Edwina Herberta Wojciechowskiego (1910–1974). Maturę uzyskał w Lublinie^[1]. Ukończył studia geologii na Uniwersytecie Wrocławskim (1961), dziennikarstwa na Uniwersytecie Warszawskim (1964) oraz reżyserii w Państwowej Wyższej Szkole Filmowej, Telewizyjnej i Teatralnej w Łodzi (PWSFTviT, 1969). W 2000 odbył przewód kwalifikacyjny I stopnia (odpowiednik doktoratu) w zakresie sztuki filmowej (reżyseria) w PWSFTviT w Łodzi^[2].

Zadebiutował w 1964 jako autor sztuki Powrót komety Halleya wystawionej przez studencki teatr w Krakowie, a w 1967 książką Kamienne pszczoły^[1][3]. W okresie 2002–2005 był prezesem Stowarzyszenia Pisarzy Polskich^[4]. Wykładał scenariopisarstwo i wiedzę o scenariuszu w PWSFTviT w Łodzi. Był członkiem Rady Etyki Mediów i Rady Języka Polskiego przy Prezydium PAN. Od 2006 był członkiem Rady Programowej Fundacji Centrum Twórczości Narodowej. Od 2008 wchodził w skład jury Nagrody Mediów Publicznych w dziedzinie literatury pięknej COGITO. W 2016 został odznaczony Srebrnym Medalem „Zasłużony Kulturze Gloria Artis”^[5]. Od 1965 mieszka w Warszawie^[6].

W 2022 uzyskano doktorat na podstawie pracy o jego twórczości^[7][8]. Jest członkiem kapituły Nagrody im. Zbyszka Cybulskiego współfinansowanej przez Polski Instytut Sztuki Filmowej^[9].

Jest narciarzem i taternikiem, a także członkiem (od 1955) wrocławskiej Sekcji Grotołazów i uczestnikiem jej wypraw^[10]. Udziela się w pracy z młodzieżą katolicką w Przymierzu Rodzin^[11].

• 1972 – Iluminacja (II reżyser)
• 1973 – Stacja bezsenność (reżyseria, scenariusz)

• Kamienne pszczoły, Warszawa, Iskry, 1967 (tłumaczenie na niemiecki, 1970)^[3]
• Czaszka w czaszce, Warszawa, Iskry, 1970 (tłumaczenie na niemiecki, 1973 i francuski, 1988)
• Wysokie pokoje, Warszawa, PIW, 1977
• Obraz napowietrzny, Kraków, WL, 1988
• Szkoła wdzięku i przetrwania Warszawa, Wyd. Agawa, 1995
• Harpunnik otchłani, Warszawa, Wyd. Odeon, 1996^[3]
• Próba listopada, Warszawa, Wyd. W.A.B., 2000^[3]
• Doczekaj nowiu, Warszawa, Wyd. Świat Książki, 2007, ISBN 978-83-247-0494-1^[3].
• Tratwa manekina, Warszawa, Oficyna Wydawnicza Volumen, 2013, ISBN 978-83-7233-191-5.
• Strych Świata, Warszawa, Wielka Litera, 2016, ISBN 978-83-8032-131-1.
• Był blisko: mała powieść z początku XXI wieku, Pelplin, Wydawnictwo Wyższego Seminarium Duchownego „Bernardinum”, 2018, ISBN 978-83-7823-996-3.
• Zły wiatr, Lublin, Wydawnictwo Test, 2020, ISBN 978-83-7038-188-2^[12].

• Poczta świąteczna, Warszawa, Oficyna Wydawnicza Volumen, 2016, ISBN 978-0-00-000978-4.
• Chleb z deszczem, Warszawa, Oficyna Wydawnicza Volumen, 2018^[13]
• Lato świetlne, PIW 2023, ISBN 978-83-8196-500-2^[14]

• Ulewa, kometa, świński targ, Warszawa: PIW, 1974
• Półtora królestwa, Kraków: WL, 1984
• Manowiec, Warszawa: PIW, 1978
• Cafe Navarra, Warszawa: Biblioteka „Więzi”, 2007
• Serce do gry, Warszawa, Wyd. Świat Książki, 2010
• Przebierańcy i przechodnie, Biblioteka Słów 2019, ISBN 978-83-952611-6-9^[1]
• Kochanek Królowej Roju, PIW 2023, ISBN 978-83-8196-603-0
• Drzwi do czasu, „Twórczość”, LXXX, nr 1(938), 2024, ISSN 0041-4727 (fragment on-line)
• Życie zmarnujesz, Kornelio!, „Twórczość”, LXXX, nr 9(946), 2024^[15]

• Lew koloru marchewki, Wyd. RSW Prasa-Książka-Ruch, 1971
• Zdobywcy orzechowego tortu, Wyd. RSW Prasa-Książka-Ruch, 1975 (tłumaczenie na francuski, 1981)
• Czarodzieje pachną klejem, Wyd. KAW, 1976
• Poniedziałek, którego nie było, Wyd. KAW, 1977
• Jezioro na wyspie, Wyd. KAW, 1979
• Autobus spóźnialskich, Wyd. KAW, 1980
• Wiatr schwytany w lustro, Wyd. MAW,1984
• Bajki żółtego psa, Wyd. Stentor, 1993
• Z kufra Pana Pompuła, Wyd. Stentor, 1993, ISBN 83-89315-02-5 (dla dzieci od 6 lat)^[16]

• Od strony ogrodu, Biblioteka Słów 2022, ISBN 978-83-963095-7-0^[17]

• Pas startowy do myślenia, dwutygodnik.com wyd. 284, 06/2020 [dostęp 2024-04-22]

• 1968 – Nagroda im. Wilhelma Macha za „najlepszą debiutancką powieść” Kamienne pszczoły^[18]
• 1975 – Harcerska Nagroda Literacka (honorowe wyróżnienie)
• 1978 – Nagroda literacka Fundacji im. Kościelskich^[19]
• 1979 – Odznaka honorowa „Zasłużony dla Kultury Polskiej”
• 1992 – Nagroda Polskiego PEN Clubu
• 1994 – Nagroda Literacka im. Kornela Makuszyńskiego
• 2016 – Srebrny Medal „Zasłużony Kulturze Gloria Artis”
• 2019 – nominacja do „Orfeusza” – Nagrody Poetyckiej im. K.I. Gałczyńskiego za tom Chleb z deszczem^[20]
• 2019 – Nagroda Literacka im. Władysława Reymonta za całokształt twórczości^[21]
• 2019 – Nagroda Literacka im. ks. Jana Twardowskiego za tom wierszy Chleb z deszczem^[22]
• 2020 – Nagroda Literacka m. st. Warszawy i tytuł „Warszawskiego Twórcy”^[1][6]

• Piotr Wojciechowski w serwisie filmpolski.pl. [dostęp 2012-05-14].
• Piotr Wojciechowski w katalogu Biblioteki Narodowej

• Piotr Wojciechowski, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI PIB) [dostęp 2020-07-19].
• Piotr Wojciechowski – publikacje w bibliotece Polona
• Piotr Wojciechowski – relacja świadka historii Brama Grodzka, 2005 [dostęp 2024-04-22]
• Piotr Wojciechowski – felietony Pisarze.pl [dostęp 2024-05-11]