Raw Air 2017

Raw Air 2017 – pierwsza edycja turnieju Raw Air, odbywająca się w dniach 10–19 marca 2017 na skoczniach w Norwegii w ramach Pucharu Świata w skokach narciarskich.

Do klasyfikacji generalnej turnieju zaliczano wyniki wszystkich serii konkursowych i prologów (serii kwalifikacyjnych do zawodów indywidualnych). Łącznie zaplanowano 4 prologi oraz 4 konkursy indywidualne i 2 drużynowe – impreza składać miała się łącznie z 16 serii.

Zasady przeprowadzania konkursów w ramach Raw Air są takie same, jak podczas innych zawodów Pucharu Świata, a prologi rozgrywa się według reguł analogicznych do Turnieju Czterech Skoczni.

Impreza rozpoczęła się 10 marca 2017 kwalifikacjami (prologiem) do pierwszego konkursu indywidualnego w Oslo, odbywającego się dwa dni później, natomiast 11 marca został przeprowadzony konkurs drużynowy. Następnie skoczkowie przenieśli się do Lillehammer, gdzie w dniach 13–14 marca zaplanowano prolog i zawody indywidualne, zaś 15–16 marca w Trondheim odbył się prolog i konkurs indywidualny. Turniej zakończył się na skoczni mamuciej w Vikersund, na której 17 marca rozegrano prolog, dzień później konkurs drużynowy, natomiast ostatniego dnia rywalizacji, 19 marca, zawodnicy wystąpili w finałowym konkursie indywidualnym.

Z powodu niekorzystnych warunków wietrznych odwołany został konkurs indywidualny w Lillehammer, wobec czego liczba serii punktowanych zmniejszyła się do 14. Warunki atmosferyczne uniemożliwiły również przeprowadzenie dodatkowo jednoseryjnego konkursu indywidualnego w Vikersund, planowanego na 17 marca w miejsce odwołanych zawodów w Lillehammer.

Zwycięzcą turnieju został Austriak Stefan Kraft, drugie miejsce zajął Kamil Stoch, natomiast na trzecim miejscu turniej zakończył Andreas Wellinger.

W tabeli podano rekordy skoczni obowiązujące przed rozpoczęciem Raw Air 2017 lub ustanowione w trakcie jego trwania (wyróżnione wytłuszczeniem).

Przed rozpoczęciem Raw Air rozegrano 21 konkursów indywidualnych oraz trzy konkursy drużynowe zaliczane do klasyfikacji Pucharu Świata mężczyzn. Najwięcej zwycięstw w zawodach indywidualnych odniósł lider cyklu Kamil Stoch, który triumfował sześciokrotnie. Po cztery konkursy wygrali Stefan Kraft i Domen Prevc, po dwa razy zwyciężyli Maciej Kot i Daniel-André Tande, natomiast po jednej wygranej na koncie mieli: Severin Freund, Michael Hayböck, Peter Prevc i Andreas Wellinger^[1]. W klasyfikacji generalnej pierwsze miejsce zajmował Stoch z przewagą 60 punktów nad drugim Kraftem i 161 punktów nad trzecim Tandem^[2].

Bezpośrednio przed turniejem odbyły się Mistrzostwa Świata w Narciarstwie Klasycznym 2017 w Lahti (Finlandia). Złote medale w obu konkursach indywidualnych zdobył Kraft, tytuł wicemistrzowski na obu skoczniach uzyskał Wellinger, a podia zmagań uzupełnili Markus Eisenbichler (skocznia normalna) i Piotr Żyła (skocznia duża)^[3][4].

Klasyfikacji Pucharu Świata w lotach narciarskich przewodził Kraft, który wygrał oba rozgrywane wcześniej konkursy do niej zaliczane (w Oberstdorfie). Dwukrotnie kolejne miejsce na podium zajął Wellinger. Czołową trójkę zestawienia konkursów na skoczniach mamucich uzupełniał Tande^[5].

Dwa zwycięstwa w rozegranych przed Raw Air konkursach drużynowych w ramach Pucharu Świata odnieśli reprezentanci Polski, ponadto raz wygrali Niemcy^[1]. W klasyfikacji Pucharu Narodów na pierwszym miejscu plasowała się Polska, na drugim Austria ze stratą 434 punktów, a na trzecim Niemcy ze stratą 458 punktów^[2].

Polacy zwyciężyli także w rywalizacji drużynowej mistrzostw świata w Lahti, wyprzedzając zespoły Norwegii i Austrii^[6].

Każdy z konkursów indywidualnych w ramach Raw Air poprzedzony był prologiem, rozgrywanym na zasadach analogicznych do serii kwalifikacyjnych w ramach Turnieju Czterech Skoczni – automatyczne prawo awansu do konkursu głównego miało 10 najlepszych skoczków według aktualnego stanu klasyfikacji generalnej Pucharu Świata (lub Pucharu Świata w lotach w przypadku skoczni w Vikersund), jednak – inaczej niż w pozostałych zawodach tego cyklu – ich próby były oceniane przez sędziów i wliczano do tabeli wyników serii kwalifikacyjnej. Noty uzyskane w prologach wliczano do klasyfikacji łącznej Raw Air^[7][8].

Zawody indywidualne i drużynowe przeprowadzano na takich samych zasadach, jak pozostałe konkursy w ramach Pucharu Świata. Podobnie jak w przypadku prologów, punkty zdobyte w poszczególnych seriach konkursowych zaliczano na poczet dorobku poszczególnych zawodników w tabeli ogólnej Raw Air. Ponadto – w przeciwieństwie do serii kwalifikacyjnych – za każdy z konkursów przyznawano także punkty do klasyfikacji generalnej Pucharu Świata (zawody indywidualne), Pucharu Świata w lotach i Pucharu Narodów (zawody indywidualne i drużynowe)^[7][8].

Skoki oceniano w taki sam sposób, jak podczas pozostałych zawodów Pucharu Świata. Za osiągnięcie odległości równej punktowi konstrukcyjnemu zawodnik otrzymywał 60 punktów na skoczni dużej i 120 punktów na obiekcie do lotów; za każdy metr powyżej tej granicy uzyskiwał dodatkowo 1,8 punktu na skoczni dużej i 1,2 punktu na obiekcie mamucim, zaś za każdy metr poniżej odejmowano mu analogiczną liczbę punktów. Styl skoku i lądowania podlegał ocenie przez pięciu sędziów wybranych przez FIS, którzy mogli przyznać maksymalnie po 20 punktów. Dwóch skrajnych not (najwyższej i najniższej) nie wliczano do noty łącznej zawodnika. Ponadto wpływ na ocenę końcową skoczka miał przelicznik za prędkość i kierunek wiatru oraz za ewentualną zmianę długości najazdu. Jeżeli zawodnik skakał z niższej belki startowej, otrzymywał dodatkowe punkty, jeżeli skakał z wyższej – punkty mu odejmowano. Dodatkowo jeżeli wiatr wiał z przodu skoczni, zawodnik tracił punkty, gdyż dzięki temu zyskiwał lepsze noszenie na nartach, zaś jeżeli wiatr wiał z tyłu skoczni, skoczkowie przysługiwała odpowiednia bonifikata.

Opracowano na podstawie materiałów źródłowych^[13][14][15].

Dyrektorem zawodów w ramach Raw Air jest Walter Hofer, a jego asystentem – Borek Sedlák.

Opracowano na podstawie materiałów źródłowych^{[9][10][11][12]}.

Źródło: Międzynarodowa Federacja Narciarska^[16].

Najwięcej punktów Pucharu Świata – 245 – zdobył w trakcie Raw Air 2017 jego triumfator, Stefan Kraft, który awansował dzięki temu z drugiego miejsca na pozycję lidera (łącznie 1465 punktów). Tym samym zamienił się lokatą z Kamilem Stochem (32 punkty straty). Na trzeciej pozycji pozostał Daniel-André Tande (284 punkty straty). Liczba zawodników klasyfikowanych zwiększyła się z 70 do 73^[17].

Kraft był także liderem Pucharu Świata w lotach narciarskich, za którym po Raw Air plasował się Stoch. Z drugiego na trzecie miejsce spadł Wellinger. Liczba klasyfikowanych zawodników zwiększyła się z 35 do 44^[18].

Prowadzenie w klasyfikacji Pucharu Narodów utrzymała reprezentacja Polski, która zdobyła w czasie turnieju 933 punkty. Większy dorobek – odpowiednio 1130 i 1104 punkty – zanotowały reprezentacje Norwegii i Austrii. Poza drugą z wymienionych miejsce w pierwszej trójce klasyfikacji utrzymała reprezentacja Niemiec^[17].

Udział w co najmniej jednej części Raw Air 2017 wzięło udział 84 zawodników, reprezentujących 17 państw. Jedynym skoczkiem nieklasyfikowanym był przedstawiciel gospodarzy Marius Lindvik, zdyskwalifikowany w prologu konkursu w Oslo.