Reprezentacja Szwajcarii w piłce nożnej mężczyzn
Współtwórcy projektów Fundacji Wikimedia
Article ImagesReprezentacja Szwajcarii w piłce nożnej mężczyzn – zespół biorący udział w imieniu Szwajcarii w zawodach piłkarskich. Jeden z pionierów piłki nożnej. Pierwsze lokalne kluby powstawały tam już od lat 60. XIX wieku. W roku 1899 szwajcarski emigrant Hans Gamper założył w stolicy Katalonii klub FC Barcelona. W 1958 ówczesny selekcjoner reprezentacji Szwajcarii Karl Rappan wymyślił system gry oparty na twardej obronie (verrou, tzw. "szwajcarski rygiel"). Pochodną od tej właśnie koncepcji jest włoskie catenaccio.
Przydomek |
Nati, | ||
---|---|---|---|
Związek | |||
Sponsor techniczny | |||
Trener |
Murat Yakın (od 2021) | ||
Skrót FIFA |
SUI | ||
Ranking FIFA |
19. (1616.41 pkt.)[a] | ||
Miejsce w rankingu Elo |
17. (1845 pkt.) | ||
Zawodnicy | |||
Kapitan | |||
Najwięcej występów |
Heinz Hermann (118) | ||
Najwięcej bramek |
Alexander Frei (42) | ||
Mecze | |||
Pierwszy mecz Francja 1:0 Szwajcaria (Paryż, Francja; 12 lutego 1905) | |||
Najwyższe zwycięstwo Szwajcaria 9:0 Litwa (Paryż, Francja; 25 maja 1924) | |||
Najwyższa porażka Szwajcaria 0:9 Anglia (Bazylea, Szwajcaria; 20 maja 1909) Węgry 9:0 Szwajcaria | |||
Medale | |||
Igrzyska olimpijskie | |||
| |||
| |||
| |||
| |||
Strona internetowa | |||
|
Szwajcarski Związek Piłki Nożnej został powołany pod koniec XIX wieku. Od roku 1904 Szwajcaria jest członkiem FIFA, a od 1954 – UEFA. Największy sukces na arenie międzynarodowej odnieśli w roku 1924, kiedy na Igrzyskach Olimpijskich w Paryżu ich zespół zdobył srebrny medal.
Najlepsze wyniki w finałach mistrzostw świata (ćwierćfinał) osiągali w latach 1934, 1938 i 1954.
Od 2001 do 2008 roku selekcjonerem kadry był Jakob Kuhn, pierwszy od 1989 roku Szwajcar na tym stanowisku. Najpierw po ośmioletniej przerwie wprowadził Szwajcarów do mistrzostw Europy, a dwa lata później – do Mundialu 2006. Na tym drugim turnieju jego podopieczni zajęli w rozgrywkach grupowych pierwsze miejsce (wyprzedzili m.in. przyszłych wicemistrzów świata Francuzów), ale w 1/8 finału nie dali rady Ukraińcom.
Na sukces reprezentacji złożyły się także dobre występy najlepszego w ostatnim czasie klubu szwajcarskiego FC Basel. Zespół prowadzony od 2000 roku przez Christiana Grossa w sezonie 2002-2003 jako drugi zespół ze Szwajcarii awansował do fazy grupowej Ligi Mistrzów. Wyprzedził w niej Liverpool i Spartak Moskwa i z drugiego miejsca awansował do dalszych gier, gdzie jednak nie dał rady Manchesterowi United, Juventusowi i Deportivo La Coruña.
Trzon drużyny narodowej stanowili zawodnicy młodzi, głównie dawni podopieczni Kuhna z reprezentacji juniorskich i młodzieżowych. W bramce pewną pozycję miał Pascal Zuberbühler, zawodnik wprawdzie wtedy już 36-letni, ale tuż przed nim występowali 24-letni wówczas Philipp Degen z Borussii Dortmund i o dwa lata młodszy Philippe Senderos, który wraz z londyńskim Arsenalem wystąpił w finale Ligi Mistrzów 2005-06. Liderem drugiej linii był Johann Vogel z Blackburnu Rovers. Ostatnio coraz pewniejszą pozycję mają pomocnicy Tranquillo Barnetta (31, Philadelphia Union), Valon Behrami (31, Watford F.C.) i Blerim Džemaili (32, Genoa CFC). Miejsce w ataku zarezerwowane było dla Alexandra Freia (wówczas 28-letniego zawodnika FC Basel), do niedawna jednego z najskuteczniejszych napastników Ligue 1 w barwach Stade Rennais
Sam Kuhn wielokrotnie podkreślał, że jego młodzi piłkarze powinni rozkwitnąć dopiero na Euro 2008, którego Szwajcaria była współgospodarzem. Jednak Szwajcarzy zakończyli udział w tym turnieju na fazie grupowej.
Po Euro 2008, Kuhn zakończył pracę z kadrą. Od 1 lipca 2008 reprezentację prowadził Ottmar Hitzfeld. Po zakończeniu Mundialu w 2014 podał się do dymisji. Zastąpił go Vladimir Petković.
Od lat 90. XX w. piłkarze Szwajcarii występują pod flagą prostokątną – jest ona prezentowana podczas grania hymnu przed meczem. Na koszulkach widnieje zaś flaga kwadratowa.
W roku 1994 Szwajcarzy prowadzeni przez Anglika Roya Hodgsona doszli do 1/8 finału mistrzostw świata. Dwa lata później (awans wywalczył Hodgson, ale w turnieju drużynę prowadził Artur Jorge) zadebiutowali na mistrzostwach Europy.
W bramce od początku lat 90. niepodważalną pozycję miał (reprezentacyjną karierę zakończył w 2001 roku) Marco Pascolo. Zawodnik m.in. FC Zürich, Nottingham Forest F.C. i Cagliari Calcio był wyróżniającym się zawodnikiem na obu turniejach, a po Euro 1996 znalazł się w czwórce najlepszych bramkarzy turnieju. Polscy kibice mogą go pamiętać z towarzyskiego meczu w Larnace, a także z występów w Servette FC, kiedy w sezonie 2002–03 klub ten został wyeliminowany z Pucharu UEFA przez Amikę Wronki.
Mistrzostwa Europy były zwieńczeniem kariery 36-letniego obrońcy Alaina Geigera, który dwa lata wcześniej zagrał we wszystkich meczach na Mundialu. Filarem defensywy na obu turniejach byli także Marc Hottiger oraz młody Yvan Quentin. W 1994 roku na środku obrony występował Dominique Herr, na Euro zastąpiony Ramonem Vegą. W 1996 roku na wielkiej imprezie piłkarskiej debiutował 22-letni Stéphane Henchoz, w 2001 roku zdobywca Pucharu UEFA z Liverpoolem.
Najwięcej zmian zaszło w linii pomocy. Po mistrzostwach świata karierę zakończył doświadczony Georges Bregy, poza tym trener Artur Jorge zrezygnował z usług Christophe'a Ohrela i, co dla szwajcarskich kibiców było największym zaskoczeniem, Alaina Suttera. Ich miejsce zajęli młodzi i nieograni na europejskich boiskach – 23-letni Sebastien Jeanneret oraz 19-letni Johann Vogel, obecnie zawodnik A.C. Milan. Ogromnym zaufaniem obu selekcjonerów cieszył się za to Ciriaco Sforza, suweren środka boiska, pomocnik Bayernu Monachium, który w obu turniejach należał do najlepszych zawodników reprezentacji.
W ataku pewne miejsce miał (aż do 2004 roku) kapitan drużyny i jeden z najbardziej znanych szwajcarskich piłkarzy Stéphane Chapuisat. W roku 1997 był podstawowym zawodnikiem Borussii Dortmund i wraz z nią zdobył Puchar Mistrzów. W 1994 roku jego partnerem w linii napadu Szwajcarii był zawodnik VfB Stuttgart Adrian Knup, a dwa lata później – rezerwowy na Mundialu Marco Grassi oraz Kubilay Türkyılmaz, który zresztą zdobył jedyną dla Szwajcarów bramkę w Mistrzostwach Europy 1996.
MISTRZOSTWA ŚWIATA USA 1994:
Mecze grupowe:
• 18 czerwca, Detroit Stany Zjednoczone 1:1 (Bregy '39)
• 22 czerwca, Detroit Rumunia 4:1 (Sutter '16, Chapuisat '53, Knup '66 i '69)
• 26 czerwca, San Francisco Kolumbia 0:2
1/8 finału:
• 2 lipca, Waszyngton Hiszpania 0:3
MISTRZOSTWA EUROPY ANGLIA 1996:
Mecze grupowe:
• 8 czerwca, Londyn Anglia 1:1 (Türkyılmaz '84k.)
• 13 czerwca, Birmingham Holandia 0−2
• 18 czerwca, Birmingham Szkocja 0−1
Po nieudanych dla Szwajcarów eliminacjach kolejno do Mistrzostw Świata we Francji w 1998, Mistrzostw Europy w 2000 roku i Mistrzostw Świata w Korei i Japonii w 2002 roku, przyszedł czas na eliminacje do Mistrzostw Europy 2004. Szwajcarzy trafili w nich do grupy 10 razem z Rosją, Irlandią, Albanią i Gruzją. Zdobyli w niej 15 punktów w ośmiu spotkaniach odnosząc cztery zwycięstwa: z Gruzją (4:1), Irlandią (2:1), Albanią (3:2), oraz Irlandią (2:0)trzykrotnie remisując: z Albanią (1:1), Gruzją (0:0), i Rosją (2:2), oraz raz przegrywając z Rosją (1:4). Pozwoliło im to awansować bezpośrednio z pierwszego miejsca w grupie.
Na turnieju w Portugalii Szwajcarzy trafili do grupy B razem z Francją, Anglią i Chorwacją. Po jednym remisie z Chorwacją (0:0), i dwóch porażkach z Anglią (0:3) i Francją (1:3) z jednym punktem na koncie pożegnali się z turniejem.
Następną imprezą do której udało im się zakwalifikować, były Mistrzostwa Świata 2006 w Niemczech. W eliminacjach do Mundialu znaleźli się w grupie 4 razem z Francją, Izraelem, Irlandią, Cyprem i Wyspami Owczymi. Z dorobkiem 18 punktów na koncie po 4 zwycięstwach: dwukrotnie z Wyspami Owczymi (6:0 i 3:1), i Cyprem (1:0 i 3:1), i sześciu remisach: z Irlandią (1:1 i 0:0), Izraelem (2:2 i 1:1), Francją (0:0 i 1:1) zajęli drugie miejsce w grupie ustępując jedynie Francji.
Na MŚ 2006 grali w grupie G razem z Francją, Koreą Południową i Togo. Po dwóch zwycięstwach z Togo i Koreą Południową (oba spotkania wygrane 2:0), oraz jednym remisie z Francją 0:0, z siedmioma punktami na koncie awansowali z pierwszego miejsca w grupie do 1/8 finału. W tej fazie Zmierzyli się z reprezentacją Ukrainy, z którą przegrali po karnych 0:3 (po 120 minutach 0:0), i odpadli z turnieju.
Rok 2008 był rokiem, w którym Szwajcaria organizowali wspólnie z Austrią Mistrzostwa Europy. Mieli zatem zapewniony udział w tej imprezie bez eliminacji. Znaleźli się więc w grupie A razem z Portugalią, Turcją i Czechami. Po jednym zwycięstwie z Portugalią 2:0 i dwóch porażkach: z Czechami (0:1), oraz Turcją (1:2) z trzema punktami na koncie odpadli z rozgrywek po fazie grupowej. Po turnieju do dymisji podał się dotychczasowy trener Szwajcarów Jakob Kuhn, zastąpiony jeszcze w tym samym roku przez Ottmara Hitzfelda.
Dzięki niemu reprezentacja Szwajcarii uzyskała bezpośredni awans na Mistrzostwa Świata 2010 w RPA, zajmując w swojej grupie eliminacyjnej (Grecja, Łotwa, Izrael, Luksemburg, Mołdawia) pierwsze miejsce z dorobkiem 21 punktów po sześciu zwycięstwach, trzech remisach i jednej porażce.
Na Mistrzostwach Świata 2010 Szwajcarzy znaleźli się w grupie H razem z Hiszpanią, Chile i Hondurasem. Po jednym zwycięstwie (z Hiszpanią 1:0), jednym remisie (z Hondurasem 0:0) i jednej porażce (z Chile 0:1) Szwajcarzy z czterema punktami na koncie zakończyli swój udział w turnieju na fazie grupowej.
Po nieudanych dla Szwajcarów eliminacjach do Euro 2012, nadszedł czas na eliminacje do Mistrzostw Świata w Brazylii. Szwajcarzy zajęli w nich pierwsze miejsce, zdobywając 24 punkty odnosząc siedem zwycięstw, trzy razy remisując i nie ponosząc ani jednej porażki. Uzyskali tym samym bezpośredni awans do turnieju finałowego.
Na Mundialu w Brazylii Szwajcarzy trafili do grupy E z Francją, Ekwadorem i Hondurasem. Po dwóch zwycięstwach (z Ekwadorem 2:1 i Hondurasem 3:0) i jednej porażce (z Francją 2:5) z sześcioma punktami na koncie awansowali do 1/8 finału. Zmierzyli się tam z reprezentacją Argentyny, z którą przegrali po dogrywce 0:1. Po Mistrzostwach w Brazylii z posady selekcjonera zrezygnował Ottmar Hitzfeld. Zastąpił go Vladimir Petković.
W eliminacjach do Euro 2016 znaleźli się w grupie E razem z Anglią, Słowenią, Estonią, Litwą i San Marino. Zajęli w niej drugie miejsce z dorobkiem 21 punktów po siedmiu zwycięstwach i trzech porażkach, ustępując jedynie miejsca Anglikom. Na Mistrzostwach Europy 2016 Szwajcarzy zagrali w grupie A razem z gospodarzem turnieju Francją, Albanią i Rumunią. Po jednym zwycięstwie (z Albanią 1:0) i dwóch remisach (z Rumunią 1:1 i Francją 0:0), z pięcioma punktami na koncie awansowali do 1/8 finału. Spotkali się tam z reprezentacją Polski, z którą przegrali po serii rzutów karnych 4:5 (po 120 minutach 1:1). Zakończyli tym samym swój udział w turnieju.
Szwajcarzy w eliminacjach do Mistrzostw Świata 2018 w Rosji grali w grupie B razem z Portugalią, Węgrami, Wyspami Owczymi, Łotwą i Andorą. Mimo zdobycia 27 punktów w dziesięciu meczach po dziewięciu zwycięstwach i jednej porażce zajęli drugie miejsce w grupie (identyczną liczbę punktów oraz bilans spotkań miała Portugalia. O ostatecznej kolejności w tabeli i bezpośrednim awansie zadecydował zatem bilans bramkowy - 32:4 na korzyść Portugalczyków). Helweci musieli zatem zagrać w barażach o awans. Spotkali się w nich z reprezentacją Irlandii Północnej. Po minimalnej wygranej 1:0 w Belfaście, w Bazylei padł bezbramkowy remis który premiował awansem ekipę Szwajcarii.
Szwajcarzy na mundialu w Rosji grali w grupie E razem z Brazylią, Kostaryką i Serbią. Po remisie 1:1 w pierwszym meczu z Canarinhos, zwycięstwie 2:1 z Serbią oraz remisie 2:2 z Kostaryką Helweci zajęli ostatecznie drugie miejsce w swojej grupie i awansowali do 1/8 finału. W tej fazie mistrzostw ich rywalem była reprezentacja Szwecji. Szwajcarzy przegrali jednak to spotkanie 0:1 i odpadli z turnieju.
Udział w międzynarodowych turniejach
Okres | Producenci |
---|---|
1976 – 1989 | Adidas |
1990 – 1992 | Blacky |
1992 – 1998 | Lotto |
1998 – nadal | Puma |
26 osobowa kadra na Mistrzostwa Europy 2020, które odbywają się w dniach 11 czerwca 2021–11 lipca 2021. Występy i gole aktualne na 20 czerwca 2021.
Nr | Imię i
nazwisko |
Data
urodzenia |
Występy | Gole | Klub |
---|---|---|---|---|---|
Bramkarze | |||||
1 | Yann Sommer | 17 grudnia 1988 | 64 | 0 | Borussia M'gladbach |
12 | Yvon Mvogo | 6 czerwca 1994 | 4 | 0 | PSV Eindhoven |
21 | Gregor Kobel | 6 grudnia 1997 | 0 | 0 | Borussia Dortmund |
Obrońcy | |||||
2 | Kevin Mbabu | 19 kwietnia 1995 | 15 | 0 | VfL Wolfsburg |
3 | Silvan Widmer | 5 marca 1993 | 18 | 1 | Basel |
4 | Nico Elvedi | 30 września 1996 | 29 | 1 | Borussia M'gladbach |
5 | Manuel Akanji | 19 lipca 1995 | 32 | 0 | Borussia Dortmund |
13 | Ricardo Rodríguez | 25 sierpnia 1992 | 84 | 9 | Torino |
17 | Loris Benito | 7 stycznia 1992 | 13 | 1 | Girondins Bordeaux |
22 | Fabian Schär | 20 grudnia 1991 | 62 | 8 | Newcastle United |
24 | Bećir Omeragić | 20 stycznia 2002 | 4 | 0 | Zürich |
25 | Eray Cömert | 4 lutego 1998 | 6 | 0 | Basel |
26 | Jordan Lotomba | 29 września 1998 | 2 | 0 | OGC Nice |
Pomocnicy | |||||
6 | Denis Zakaria | 20 listopada 1996 | 33 | 3 | Borussia M'gladbach |
8 | Remo Freuler | 15 kwietnia 1992 | 32 | 3 | Atalanta BC |
10 | Granit Xhaka (c) | 27 września 1992 | 97 | 12 | Arsenal |
14 | Steven Zuber | 17 sierpnia 1991 | 39 | 8 | Eintracht Frankfurt |
15 | Djibril Sow | 6 lutego 1997 | 17 | 0 | Eintracht Frankfurt |
20 | Edimilson Fernandes | 15 kwietnia 1996 | 22 | 2 | Mainz 05 |
23 | Xherdan Shaqiri | 10 października 1991 | 94 | 25 | Olympique Lyon |
Napastnicy | |||||
7 | Breel Embolo | 14 lutego 1997 | 46 | 6 | Borussia M'gladbach |
9 | Haris Seferović | 22 lutego 1992 | 77 | 22 | SL Benfica |
11 | Ruben Vargas | 5 sierpnia 1998 | 14 | 2 | Augsburg |
16 | Christian Fassnacht | 11 listopada 1993 | 8 | 3 | Young Boys |
18 | Admir Mehmedi | 16 marca 1991 | 75 | 10 | VfL Wolfsburg |
19 | Mario Gavranović | 24 listopada 1989 | 33 | 14 | Dinamo Zagrzeb |
Kolorem niebieskim zaznaczono wciąż aktywnych piłkarzy
Trenerzy Szwajcarii od lat 90.
- 1989-91 – Uli Stielike
- 1992-95 – Roy Hodgson
- 1996-96 – Artur Jorge
- 1996-98 – Rinus Israel
- 1998-99 – Gilbert Gress
- 2000-01 – Enzo Hector Trossero
- 2001-08 – Köbi Kuhn
- 2008-14 – Ottmar Hitzfeld
- 2014-21 – Vladimir Petković
- od 2021 – Murat Yakın
- ↑ a b c d eu-football.info. [dostęp 2012-05-29]. (ang.).
- Oficjalna witryna federacji (niem. • fr. • wł.)
- Profil na stronie FIFA. fifa.com. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-11-04)]. (ang.).
- Profil na National Football Teams (ang.)
- RSSSF – archiwum wyników 1905- (ang.)
- RSSSF – archiwum zawodników z największą liczbą występów i goli (ang.)
- RSSSF – archiwum trenerów 1905- (ang.)