รถรางไฟฟ้า
ผู้มีส่วนร่วมกับโครงการวิกิมีเดีย
รถรางไฟฟ้า (อังกฤษ: Electric Mutiple Unit: EMU) เป็นรถไฟที่สามารถขับเคลื่อนได้ด้วยตนเองโดยใช้พลังงานไฟฟ้า รถรางไฟฟ้าไม่ต้องการหัวรถจักรในการขับเคลื่อน ส่วนใหญ่รถรางไฟฟ้ามักใช้ในการขนส่งผู้โดยสาร แต่ก็มีบางส่วนที่ถูกดัดแปลงเป็นรถขนส่งสิ่งของ เช่น จดหมาย หรือกระเป๋าเดินทาง
รถรางไฟฟ้าเป็นที่นิยมในการขนส่งทั้งในเมืองและชานเมืองทั่วโลก เนื่องจากรถรางไฟฟ้ามีความเร็วสูง และไม่มีการปล่อยมลภาวะ เงียบกว่ารถรางดีเซล นอกจากนี้ รถรางไฟฟ้ายังสามารถใช้ปฏิบัติงานในยามค่ำคืนได้บ่อยกว่ารถรางดีเซล เพราะรถรางไฟฟ้าไม่ส่งเสียงรบกวนผู้อยู่อาศัยตามรางรถไฟ การสร้างอุโมงค์สำหรับรถรางไฟฟ้าก็ง่ายกว่ารถรางดีเซล เพราะไม่ต้องสร้างรองรับการปล่อยมลภาวะ แต่การปรับปรุงอุโมงค์เก่าของรถรางดีเซลให้ใช้กับรถรางไฟฟ้านั้นมีค่าก่อสร้างสูง เพราะต้องวางรางเพื่อส่งไฟฟ้าให้กับรถรางไฟฟ้า และหากอุโมงค์แคบก็ยิ่งวางรางยาก
โดยในส่วนของประเทศไทยนั้น ด้านพล.อ.อ. ประจิน จั่นตอง รัฐมนตรีว่าการกระทรวงคมนาคม กล่าวว่า กระทรวงคมนาคมกำลังศึกษาปรับระบบรถไฟสายใต้จากปัจจุบันใช้รถจักรดีเซลเป็นรถไฟฟ้าภายในปี 2562 เพื่อเชื่อมกับรถรางไฟฟ้าของมาเลเซีย
ตู้ของรถรางไฟฟ้าที่มาเชื่อมต่อกันเป็นรถรางไฟฟ้า 1 ขบวนจะสามารถแยกได้ตามหน้าที่ ดังนี้
- ตู้ส่งกำลัง ประกอบด้วยอุปกรณ์สำคัญที่จะสร้างพลังงานจากไฟฟ้า เช่น ปลอกรับกระแสไฟฟ้า สำหรับรถรางไฟฟ้าที่ใช้รางไฟฟ้าเป็นรางที่สาม และอุปกรณ์เชื่อมต่อกระแสไฟฟ้า สำหรับรถรางไฟฟ้าที่ส่งไฟฟ้ามาจากด้านบน
- ตู้มอเตอร์ ประกอบด้วยอุปกรณ์ในการขับเคลื่อนรถรางไฟฟ้า ส่วนมากมักจะติดกับรถส่งกำลัง
- ตู้คนขับ เป็นส่วนของผู้ควบคุมรถรางไฟฟ้า โดยรถรางไฟฟ้ามักจะมีส่วนคนขับอยู่ทั้งสองฝั่งของขบวน
- ตู้ขนส่ง มักจะมีอุปกรณ์ขับเคลื่อนหรือส่งกำลังอยู่น้อยมากหรือไม่มีเลย โดยรถรางไฟฟ้าแบบรางที่สาม มักจะมีปลอกรับกระแสไฟฟ้าอยู่ที่ตู้ขนส่งด้วย
Indonesian EMU KL3 / Rheostatik 3 doors , services economy class for KRL Jabotabek |
Metro-North Railroad M8 in Port Chester, New York |
A South West Trains Class 450 at London Waterloo |
- N. K. De (2004). Electric Drives. PHI Learning Pvt. Ltd. 8.4 "Electric traction", p.84.
- พิพิธภัณฑ์เมืองลิเวอร์พูล