เอเชียนเกมส์ 2018
ผู้มีส่วนร่วมกับโครงการวิกิมีเดีย
Article Imagesบทความนี้เกี่ยวกับอินโดนีเซีย 2018 สำหรับเอเชียนพาราเกมส์ ดูที่ เอเชียนพาราเกมส์ 2018
กีฬาเอเชียนเกมส์ 2018 (อินโดนีเซีย: Pesta Olahraga Asia 2018) หรือชื่อที่เป็นทางการ กีฬาเอเชียนเกมส์ครั้งที่ 18 หรือเป็นที่รู้จักในชื่อ จาการ์ตา ปาเล็มบัง 2018 เป็นมหกรรมกีฬานานาชาติที่สำคัญที่สุดในทวีปเอเชีย ควบคุมโดยสภาโอลิมปิกแห่งเอเชีย ซึ่งจัดขึ้นในกรุงจาการ์ตา และเมืองปาเล็มบัง ประเทศอินโดนีเซีย จัดขึ้นระหว่างวันที่ 18 สิงหาคม ถึง 2 กันยายน พ.ศ. 2561
เมืองเจ้าภาพ | จาการ์ตา–ปาเล็มบัง[1] | |||
---|---|---|---|---|
ประเทศ | อินโดนีเซีย | |||
คำขวัญ | แรงพลังแห่งเอเชีย[2] (อินโดนีเซีย: Energi Asia) | |||
ประเทศเข้าร่วม | 45 ประเทศ | |||
นักกีฬาเข้าร่วม | 11,300 คน | |||
กีฬา | 46 ชนิดกีฬา | |||
ชนิด | 465 ประเภท (61 การลงโทษ)[3] | |||
พิธีเปิด | 18 สิงหาคม 2561[4] | |||
พิธีปิด | 2 กันยายน 2561 | |||
ประธานพิธีเปิด | โจโก วีโดโด ประธานาธิบดีอินโดนีเซีย | |||
ประธานพิธีปิด | อาห์เหม็ด อัล-ฟาฮัด อัล-อาห์เหม็ด อัล-ซาบาห์ ประธานสภาโอลิมปิกแห่งเอเชีย | |||
นักกีฬาปฏิญาณ | อาร์กี ดิกาเนีย วิสนู | |||
ผู้ตัดสินปฏิญาณ | Wahyana | |||
ผู้จุดคบเพลิง | ซูซี ซูซานติ | |||
สนามกีฬาหลัก | สนามกีฬาเกลอรา บังการ์โน[5] | |||
เว็บไซต์ทางการ | asiangames2018.id | |||
คนพิการ
เยาวชน อินดอร์และมาร์เชียลอาตส์เกมส์ บีชเกมส์ | ||||
ฤดูร้อน | ||||
ฤดูหนาว | ||||
ประเทศอินโดนีเซียได้รับเกียรติเป็นเจ้าภาพกีฬาเอเชียนเกมส์อย่างเป็นทางการ เมื่อวันที่ 19 กันยายน พ.ศ. 2557[6] ในการประชุมสามัญแห่งสภาโอลิมปิกแห่งเอเชีย สมัยที่ 33 ณ เมืองอินช็อน ประเทศเกาหลีใต้ กรุงจาการ์ตาเคยเป็นเจ้าภาพมา 1 ครั้ง คือ กีฬาเอเชียนเกมส์ 1962 (พ.ศ. 2505) ซึ่งครั้งนี้กรุงจาการ์ตาเป็นเมืองที่ 3 ที่ได้จัดการแข่งขันกีฬาเอเชียนเกมส์มากกว่า 1 ครั้ง และเมืองปาเล็มบังเป็นเมืองที่อยู่นอกเขตเมืองหลวงเมืองที่ 5 ที่ได้จัดการแข่งขันกีฬาเอเชียนเกมส์ รวมถึงกรุงจาการ์ตาก็ได้รับเกียรติเป็นเจ้าภาพกีฬาเอเชียนพาราเกมส์ 2018 สำหรับนักกีฬาคนพิการเช่นกัน
กระบวนการคัดเลือกเจ้าภาพ
กระบวนการคัดเลือกเจ้าภาพเอเชียนเกมส์ 2018 ที่ถูกรับรองโดยสภาโอลิมปิกแห่งเอเชีย ซึ่งครั้งได้มอบสิทธิ์นี้ให้แก่ฮานอย ประเทศเวียดนาม โดยมีซูราบายา ประเทศอินโดนีเซีย เป็นเมืองผู้ท้าชิง ขณะดูไบ สหรัฐอาหรับเอมิเรตส์ ได้ถอนตัวในนาทีสุดท้ายในการประชุมสามัญแห่งสภาโอลิมปิกแห่งเอเชีย สมัยที่ 31 เมื่อวันที่ 8 พฤศจิกายน พ.ศ. 2555
นอกจากนี้แล้ว โดยครั้งแรกเอเชียนเกมส์ครั้งนี้ได้กำหนดแข่งขันในปี 2018 (พ.ศ. 2561) แต่ในระหว่างการประชุมสามัญแห่งสภาโอลิมปิกแห่งเอเชีย สมัยที่ 28 เมื่อวันที่ 3 กรกฎาคม พ.ศ. 2552 ได้มีมติให้ย้ายปีการแข่งขันจากปี 2018 ไปยังปี 2019 (พ.ศ. 2562) ซึ่งเป็นปีก่อนการแข่งขันกีฬาโอลิมปิกฤดูร้อน 2020[7]
อย่างไรก็ตาม รัฐบาลเวียดนามได้ประกาศในการถอนสิทธิ์การเป็นเจ้าภาพเอเชียนเกมส์ครั้งนี้ เมื่อวันที่ 17 เมษายน พ.ศ. 2557[8]
เมื่อวันที่ 19 กันยายน พ.ศ. 2557 คณะผู้บริหารสภาโอลิมปิกแห่งเอเชียได้รับรองให้ประเทศอินโดนีเซียเป็นเจ้าภาพเอเชียนเกมส์ครั้งนี้ ซึ่งครั้งนี้ได้ย้ายปีการแข่งขันจากปี 2019 ไปยังปี 2018 เช่นเดิม[9] เพราะในปี 2019 ประเทศอินโดนีเซียจะมีการจัดเลือกตั้งประธานาธิบดี[10]
ครั้งที่ 1 (เอเชียนเกมส์ 2018)
เมืองที่ผ่านการคัดเลือก
ผลการตัดสิน[11][12] | ||
---|---|---|
เมือง | ประเทศ | คะแนน |
ฮานอย | เวียดนาม | 29 |
ซูราบายา | อินโดนีเซีย | 14 |
เมือง | ประเทศ | คณะกรรมการโอลิมปิกแห่งชาติ | ผลการแข่งขัน |
---|---|---|---|
ฮานอย | เวียดนาม | คณะกรรมการโอลิมปิกเวียดนาม | ชนะเลิศ |
เวียดนามได้เข้าร่วมการคัดเลือกเมื่อวันที่ 7 มิถุนายน พ.ศ. 2554[13] ซึ่งเวียดนามเคยเป็นเจ้าภาพกีฬาซีเกมส์ 2003 (พ.ศ. 2546) และได้รับการคัดเลือกเป็นเจ้าภาพกีฬาเอเชียนบีชเกมส์ 2016 (พ.ศ. 2559) ซึ่งรัฐบาลเวียดนามจะลงทุนโครงสร้างพื้นฐานประมาณ 1 ล้านดอลลาร์สหรัฐ หรือประมาณ 30 ล้านบาทไทย แก่เมืองที่ได้รับเลือก[14] | |||
ซูราบายา | อินโดนีเซีย | คณะกรรมการโอลิมปิกอินโดนีเซีย | รองชนะเลิศ |
ทางการอินโดนีเซียได้อ้างว่า ถูกสภาโอลิมปิกแห่งเอเชียสนับสนุนและขอให้ร่วมการคัดเลือกในครั้งนี้[15][16] ซูราบายาเป็นเมืองที่ใหญ่ที่สุดเป็นอันดับสองของประเทศอินโดนีเซีย รองจากจาการ์ตา ด้วยประชากรมากกว่า 2.7 ล้านคน (5.6 ล้านในเขตปริมณฑล) อินโดนีเซียเคยเป็นเจ้าภาพกีฬาเอเชียนเกมส์ 1962 (พ.ศ. 2505) ณ จาการ์ตา หลังจากที่พ่ายแพ้ไปทางการอินโดนีเซียได้อ้างว่าที่ฮานอยชนะ เกิดมาจากอิทธิพลของทางการจีนที่จะลงทุนในประเทศเวียดนาม[11] |
เมืองที่ออกจากการคัดเลือก
เมือง | ประเทศ | คณะกรรมการโอลิมปิกแห่งชาติ | ผลการแข่งขัน |
---|---|---|---|
ดูไบ | สหรัฐอาหรับเอมิเรตส์ | คณะกรรมการโอลิมปิกแห่งชาติสหรัฐอาหรับเอมิเรตส์ | ยกเลิก |
เป็นครั้งที่สองที่ดูไบได้ร่วมการคัดเลือก หลังจากที่เคยร่วมการคัดเลือกกีฬาเอเชียนเกมส์ 2014 (พ.ศ. 2557)[17] อย่างไรก็ตามทางดูไบได้ยกเลิกการคัดเลือกในนาทีสุดท้าย โดยหวังว่าจะร่วมคัดเลือกอีกครั้งในอนาคต[18] |
ความกังวลและการถอนตัว
งบประมาณจัดการแข่งขันครั้งต่างๆ | ||
---|---|---|
ปี | เมือง | พันล้านดอลลาร์ สหรัฐ[19] |
2002 | ปูซาน | 2.9 |
2006 | โดฮา | 2.8 |
2010 | กว่างโจว | 20 |
2014 | อินช็อน | 1.6 |
ในเดือนมีนาคม พ.ศ. 2557 ฝ่ายนิติบัญญัติของประเทศเวียดนามเกรงว่าอาจต้องใช้งบประมาณถึง 300 ล้านดอลลาร์สหรัฐ (ประมาณ 1 หมื่นล้านบาทไทย) ซึ่งเป็นตัวเลขที่สูงมากๆ นอกจากนี้สนามแข่งขันที่จะใช้จัดการแข่งขันครั้งนี้ ส่วนใหญ่เป็นสนามใหม่ไม่ได้ถูกใช้ในกีฬาซีเกมส์ 2003[20] ถือเป็นการสิ้นเปลืองงบประมาณในการก่อสร้าง นอกจากนี้อดีตประธานคณะกรรมการโอลิมปิกแห่งเวียดนามยังออกมากล่าวว่า จุดประสงค์ของการจัดการแข่งขันครั้งนี้ไม่ได้สนับสนุนในเรื่องของการท่องเที่ยวในเวียดนาม[21]
อย่างไรก็ตาม เมื่อวันที่ 11 เมษายน พ.ศ. 2557 ประธานกรมสามัญการกีฬาและการฝึกอบรมทางกายภาพของเวียดนาม ออกมาแสดงความมั่นใจว่าร้อยละ 80 ของสิ่งอำนวยความสะดวกที่มีอยู่และงบประมาณ 150 ล้านดอลลาร์สหรัฐ (ประมาณ 5 พันล้านบาทไทย) ก็เพียงพอสำหรับการจัดการแข่งขัน[19] อีกทั้งธนาคารโลก ออกมาประกาศว่า ไม่มีเงินให้เวียดนามกู้ยืมสำหรับนำไปใช้เป็นงบประมาณก่อสร้างสิ่งอำนวยความสะดวกต่างๆ เพื่อจัดการแข่งขันครั้งนี้[22]
ในที่สุด วันที่ 17 เมษายน พ.ศ. 2557 เหงียน เติ๊น สุง นายกรัฐมนตรีของเวียดนาม ออกมาประกาศอย่างเป็นทางการ ขอถอนตัวจากการเป็นเจ้าภาพการแข่งขัน โดยเขาอ้างว่าปัญหาเศรษฐกิจและภาวะถดถอยทางเศรษฐกิจ เป็นสาเหตุหลักที่ทำให้ต้องถอนตัวจากการเป็นเจ้าภาพการแข่งขันครั้งนี้ หลังจากการตัดสินใจดังกล่าว ได้มีสถิติออกมาว่า ประชาชนของเวียดนามส่วนใหญ่ เห็นด้วยสำหรับการตัดสินใจถอนตัวในครั้งนี้[23]
สภาโอลิมปิกแห่งเอเชีย ได้ประกาศว่าจะไม่มีค่าปรับที่ใช้เป็นบทลงโทษสำหรับการถอนตัวเป็นเจ้าภาพจัดการแข่งขัน[24]
ครั้งที่ 2 (เอเชียนเกมส์ 2018)
เมื่อวันที่ 25 กรกฎาคม พ.ศ. 2557 ในระหว่างการประชุมของสภาโอลิมปิกแห่งเอเชีย ที่คูเวตซิตี ประเทศคูเวต ได้มีการประกาศอย่างเป็นทางการว่าจาการ์ตา ประเทศอินโดนีเซีย เป็นเมืองเจ้าภาพหลักสำหรับการแข่งขันในครั้งนี้ และใช้เมืองปาเล็มบัง และบันดุง เป็นเมืองรอง สำหรับการจัดการแข่งขัน แต่เลื่อนจากแผมเดิมจะจัดในปี 2019 (พ.ศ. 2562) มาเป็นปี 2018 (พ.ศ. 2561) เนื่องจากในปี 2019 ประเทศอินโดนีเซียจะมีการเลือกตั้งสมาชิกสภาผู้แทนราษฎร[25]
เมื่อวันที่ 20 กันยายน พ.ศ. 2557 ประเทศอินโดนีเซีย ได้ลงนามในสัญญาเป็นเมืองเจ้าภาพเอเชียนเกมส์ครั้งที่ 18 โดยมีประธานคณะกรรมการโอลิมปิกแห่งอินโดนีเซีย รีตา ซูโบโว ผู้ว่าราชการจาการ์ตา บาซูกี จาฮายา ปูร์นามา และผู้ว่าการเกาะสุมาตรา อเล็กซ์ นอร์ดิน เข้าร่วมในพิธีนี้[26]
สัญลักษณ์ประจำการแข่งขันเอเชียนเกมส์ 2018 ได้ถูกเปิดเผยครั้งแรกในวันที่ 9 กันยายน พ.ศ. 2558 ระหว่างการเฉลิมฉลองวันกีฬาแห่งชาติ สัญลักษณ์แบบแรกมีลักษณะคล้ายกับ นกปักษาสวรรค์ ซึ่งเป็นสายพันธุ์ที่พบได้ยากในประเทศอินโดนีเซีย[27]
ในเดือนมกราคม 2559 คณะกรรมการจัดการแข่งขันได้ยกเลิกสัญลักษณ์แบบแรกไป หลังจากถูกวิพากษ์วิจารณ์อย่างกว้างขวางในเรื่องความทันสมัย และลักษณะของสัญลักษณ์ ซึ่งคณะกรรมการจัดการแข่งขันได้เปิดการแข่งขันเพื่อออกแบบสัญลักษณ์ใหม่ ภายใต้คำขวัญ "Energy of Asia" และได้ประกาศรางวัลชนะเลิศเมื่อวันที่ 28 กรกฎาคม พ.ศ. 2559 โดยสัญลักษณ์แบบใหม่ได้แรงบันดาลใจจากหลังคาของสนามกีฬาเกลอรา บังการ์โน[28][29][30] ส่วนสัญลักษณ์นำโชคใหม่ได้แรงบันดาลใจจากสัตว์ที่หาพบได้ในประเทศอินโดนีเซีย อาทิ นกปักษาสวรรค์ ("Bhin Bhin"), กวางบาวีน ("Atung") และแรดชวา ("Kaka")[31]
กิจกรรมและความบันเทิง
ในวันที่ 18 สิงหาคม พ.ศ. 2560 คณะกรรมการจัดการแข่งขันได้จัดงานการนับถอยหลังสู่กีฬาเอเชียนเกมส์ 2018 ณ อนุสาวรีย์แห่งชาติ ในจาการ์ตา และ ป้อมกูโตเบซัก ในเมืองปาเล็มบัง โดยภายในงานนี้มีศิลปินทั้งในประเทศอินโดนีเซีย และต่างประเทศ อาทิ วงเกิลส์เจเนอเรชัน จากประเทศเกาหลีใต้ และนอกจากนี้มีประธานาธิบดีโจโก วีโดโด เป็นประธานในพิธี[32][33]
การแข่งขันครั้งนี้ได้สร้างสนามใหม่ และปรับปรุงสนามที่มีอยู่เดิมใน 4 จังหวัดของประเทศอินโดนีเซีย ได้แก่ จาการ์ตา, จังหวัดสุมาตราใต้, จังหวัดบันเติน และจังหวัดชวาตะวันตก ซึ่งครั้งนี้ได้แบ่งเขตการแข่งขันเป็น 4 เขต ได้แก่ ในจาการ์ตา 3 เขต และเมืองปาเล็มบัง, จังหวัดสุมาตราใต้ 1 เขต โดยที่จังหวัดบันเติน และจังหวัดชวาตะวันตก จะรองรับการแข่งขันโดยมีสนามแข่งขัน 15 สนาม และสนามฝึกซ้อม 11 สนาม[34] ซึ่งสนามที่ใช้ในการแข่งขัน และฝึกซ้อมสำหรับการแข่งขันครั้งนี้จะมีทั้งหมด 80 สนาม[35] ซึ่งจะมีสนามบางส่วนที่ได้สร้างไว้ตอนกีฬาซีเกมส์ 2011 มาใช้ในการแข่งขัน เพื่อตัดค่าใช้จ่ายในด้านโครงสร้างพื้นฐานสำหรับการแข่งขันครั้งนี้[36]
การเร่งก่อสร้างรถไฟฟ้าขนส่งมวลชนจาการ์ตา จะเป็นส่วนหนึ่งของการเตรียมความพร้อมในการจัดการแข่งขันครั้งนี้ในด้านการขนส่ง[37] ปาเลมบังจะเพิ่มสิ่งอำนวยความสะดวกในการขนส่งโดยการสร้างรถไฟฟ้ารางเบา 24.5 กิโลเมตร จากท่าอากาศยานนานาชาติสุลต่านมุฮัมหมัด บาดารูดดินที่ 2 ไปยังจากาบาริงสปอร์ตซิตี[38] สิ่งอำนวยความสะดวกในการขนส่งอื่น ๆ เช่น อุโมงค์, ทางยกระดับและสะพาน จะถูกสร้างขึ้นอยู่ในเมือง[39]
แม่แบบ:สนามแข่งขันเอเชียนเกมส์ 2018
ประเทศที่เข้าร่วมการแข่งขัน
สมาชิกทั้งหมด 46 ประเทศของสภาโอลิมปิกแห่งเอเชียจะเข้าร่วมการแข่งขันครั้งนี้ โดยได้มีการตกลงกันว่าประเทศเกาหลีเหนือและประเทศเกาหลีใต้จะเข้าร่วมแข่งขันในนามของทีมรวมเฉพาะกิจในบางชนิดกีฬา เช่นเดียวกับในโอลิมปิกฤดูหนาว 2018
ด้านล่างนี้เป็นรายชื่อของคณะกรรมการโอลิมปิกแห่งชาติที่เข้าร่วมแข่งขันเอเชียนเกมส์ 2018 มีดังต่อไปนี้ (ตัวเลขในวงเล็บหมายถึงจำนวนนักกีฬา)
คณะกรรมการโอลิมปิกแห่งชาติที่เข้าแข่งขัน[40] |
---|
|
ปฏิทินกำหนดการแข่งขัน
ด้านล่างนี้เป็นตารางการจัดอันดับของคณะกรรมการโอลิมปิกแห่งชาติ โดยแสดงรายชื่อประเทศที่ได้รับเหรียญทองมากที่สุด 10 อันดับแรก ได้แก่
* เจ้าภาพ (อินโดนีเซีย)
รายชื่อสถานีโทรทัศน์ที่ถือสิทธิ์การถ่ายทอดสด
- เกาหลีใต้ – เอสบีเอส[41] เคบีเอส เอ็มบีซี
- เกาหลีเหนือ – เอสบีเอส[41]
- อินโดนีเซีย -
- ไทย – ช่องเวิร์คพอยท์[42] PPTV HD
- จีน – ซีซีทีวี
- ^1 – ครอบคลุมใน 22 ประเทศในเอเชีย นอกจากนี้ยังมีการขายลิขสิทธิ์ย่อยแก่ประเทศต่างๆ
- ↑ Odi Aria Saputra (10 เมษายน 2558). "Keppres Asian Games Turun Pertengahan April" (ภาษาอินโดนีเซีย). ศรีวิชัย โพสต์.
- ↑ Prasetya, Muhammad Hary (12 กุมภาพันธ์ 2559). "Tema Asian Games 2018, The Energy of Asia, Ini Artinya". Superball.id. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2016-10-11. สืบค้นเมื่อ 2018-01-06.
- ↑ "Japan's swimmer Ikee named Asian Games' MVP". Xinhuanet.com. Xinhua News Agency. 2 September 2018. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2 September 2018. สืบค้นเมื่อ 2 September 2018.
- ↑ "18-8-18 start planned for 18th Asian Games". Olympic Council of Asia. 27 January 2015. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 5 March 2016. สืบค้นเมื่อ 28 January 2015.
- ↑ Folmer (8 สิงหาคม 2557). "BMW Stadium to Hold Opening Event of the 2018 Asian Games". Berita Jakarta. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2018-12-24. สืบค้นเมื่อ 2015-02-27.
- ↑ "Asian Games: Indonesia to host Asiad in 2018, says OCA chief". แชนแนล นิวส์ เอเชีย. 19 กันยายน 2557. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2014-09-22. สืบค้นเมื่อ 19 เมษายน 2557.
- ↑ "亚运会举办时间将推后一年 项目缩减至35个大项". gz2010.cn (ภาษาจีน). 4 กรกฎาคม 2552. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2011-07-23. สืบค้นเมื่อ 2018-01-12.
- ↑ "Vietnam backs out as hosts of 2019 Asian Games". รอยเตอร์ส. 17 เมษายน 2557. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2014-04-17. สืบค้นเมื่อ 2018-01-12.
- ↑ "Asian Games: Indonesia to host Asiad in 2018, says OCA chief". แชนแนล นิวส์ เอเชีย. 19 กันยายน 2557. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 22 กันยายน 2557.
- ↑ Tjahjo Sasongko (28 กรกฎาคม 2557). "Setelah 1962, Jakarta Kembali Tuan Rumah Asian Games" (ภาษาอินโดนีเซีย). Kompas.com.
- ↑ 11.0 11.1 Adamrah, Mustaqim (9 พฤศจิกายน 2555). "RI loses Asian Games bid to Vietnam". เดอะ จาการ์ตา โพสต์.
- ↑ Tam, Aaron (9 พฤศจิกายน 2555). "Hanoi wins race to host 2019 Asian Games: officials". AFP.[ลิงก์เสีย]
- ↑ "Viet Nam launches Asian Games bid". เอเชียวัน. 7 มิถุนายน 2554.
- ↑ "Hanoi wins right to host 2019 Asian Games". ไชน่า เดลี่. 9 พฤศจิกายน 2555.
- ↑ "Big chance for RI to host 2019 Asian Games: KONI". จาการ์ตา โพสต์. 17 มีนาคม 2554. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2011-03-22. สืบค้นเมื่อ 2018-01-13.
- ↑ "Menpora Terus Jajaki Kans Indonesia Gelar Asian Games 2019" (ภาษาอินโดนีเซีย). detik sport. 26 มกราคม 2555.
- ↑ "阿联酋迪拜正在考虑申办2018年亚运会". Xinhuanet. 6 ตุลาคม พ.ศ. 2549.
- ↑ Tam, Aaron (9 พฤศจิกายน 2555). "Hanoi wins race to host 2019 Asian Games: officials". AFP.[ลิงก์เสีย]
- ↑ 19.0 19.1 "80% facilities to host 2019 Asiad available now in Vietnam". tuoitrenews.vn. 12 April 2014. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2014-04-15. สืบค้นเมื่อ 15 April 2014.
- ↑ "Vietnam lawmakers concerned by mounting cost of Asian Games". ทันห์เนียน. 26 มีนาคม 2557. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2014-03-26. สืบค้นเมื่อ 2015-02-27.
- ↑ "Vietnam PM could pull plug on Asian Games". ทันห์เนียน. 7 เมษายน 2557. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2014-04-16. สืบค้นเมื่อ 2015-02-27.
- ↑ "WB confirms no loans for Asiad facilities". Vietnamnet. 10 เมษายน 2557. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2014-04-16. สืบค้นเมื่อ 2015-02-27.
- ↑ "Vietnamese hail PM's decision to relinquish 2019 Asiad". Tuoi Tre. 17 เมษายน 2557.
- ↑ "Asian Games: No penalty for Vietnam pullout, says OCA". แชนแนล นิวส์ เอเชีย. 24 เมษายน 2557. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2014-04-24. สืบค้นเมื่อ 2015-02-27.
- ↑ Tjahjo Sasongko (28 กรกฎาคม 2557). "Setelah 1962, Jakarta Kembali Tuan Rumah Asian Games" (ภาษาอินโดนีเซีย). Kompas.com.
- ↑ "Indonesia to host 18th Asian Games in 2018". สภาโอลิมปิกแห่งเอเชีย. 20 กันยายน 2557. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2014-09-21. สืบค้นเมื่อ 2016-01-15.
- ↑ Prathivi, Niken (10 กันยายน 2558). "Asian Games logo expected to inspire high performance". เดอะ จาการ์ตา โพสต์.
- ↑ Wardhani, Dewanti A. (4 มีนาคม 2559). "Ministry to change logo, mascot after outcry". เดอะ จาการ์ตา โพสต์.
- ↑ Etchells, Daniel (29 กรกฎาคม 2559). "Official logo and mascots relaunched for 2018 Asian Games". Inside the Games.
- ↑ Ina Parlina (29 กรกฎาคม 2559). "RI gets down to business with new logo, cute mascots". เดอะ จาการ์ตา โพสต์.
- ↑ "Asian Games 2018 Identity". INASGOC. 18 สิงหาคม 2560. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2017-11-05. สืบค้นเมื่อ 2018-01-16.
- ↑ "Indonesian President to launch one-year countdown to 2018 Asian Games". Inside the Games.
- ↑ "Asian Games Countdown". จาการ์ตาโกลบ.
- ↑ "Indonesia Works Hard to Complete Asian Games 2018 Facilities". Tempo.
- ↑ "RI preparing Asian Games venues in record time". เดอะ จาการ์ตา โพสต์.
- ↑ Goddard, Emily (8 มกราคม 2558). "Preparations for Jakarta 2018 Asian Games praised by OCA President". inside the games.
- ↑ Tristia Tambun, Lenny (7 มกราคม 2558). "Hadapi Asian Games 2018, Djarot Minta Pembangunan MRT Dikebut" (ภาษาอินโดนีเซีย). Berita Satu. สืบค้นเมื่อ 11 มกราคม 2558.
- ↑ Gumiwang, Ringkang (March 9, 2558). "Proyek Monorel Bandara-Jakabaring Batal, Pemprov Sumsel Pilih LRT" (ภาษาอินโดนีเซีย). Bisnis. สืบค้นเมื่อ April 10, 2558. [ลิงก์เสีย]
- ↑ "Jadi Tuan Rumah, Pemkot Targetkan 2017 Siap Sambut Asian Games" (ภาษาอินโดนีเซีย). Rakyat Merdeka Online Sumsel. March 9, 2558.[ลิงก์เสีย]
- ↑ "Asian Games 2018 Jakarta Palembang". Asian Games 2018 Jakarta Palembang. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2018-08-09. สืบค้นเมื่อ 2018-08-10.
- ↑ 41.0 41.1 {her=Olympic.org|date=27 กรกฎาคม พ.ศ. 2558}}
- ↑ ช่องเวิร์คพอยท์ ผนึกพลัง "ไทยเชียร์ไทย" พร้อมถ่ายทอดสด "เอเชียนเกมส์ ครั้งที่ 18" อัดแน่นตลอดทั้งวัน ทุกแพลตฟอร์ม
- OCA website เก็บถาวร 2014-10-05 ที่ เวย์แบ็กแมชชีน