- [bı·yık]
bıyık (belirtme hâli bıyığı, çoğulu bıyıklar)
- (anatomi) burunla üst dudak arasında ve üzerinde çıkan kıllar
- Bu sabah tıraş olurken bıyığını kesememişti. - Y. Atılgan
- (anatomi) balıklarda deri uzantısı
- (bitki anatomisi) asma vb. bitkilerde, sarılıp tutunmaya yarayan sürgün
- [1] Eski Türkçe bıdık
- Yakutçada kullanılan bıdık, sözcüğün eski biçimi olmalıdır. Buna göre bıt- (>bıd- >bıy-) kökünden -ık ekiyle türetilmiştir (bıt-ık > bıd-ık > bıy-ık). Diğer lehçelerdeki burut, murut şekilleri, ayak kelimesinde olduğu gibi, -t-/-d-/-y-/-z-/-r- ses denklikleri ile açıklanabilir. Kelimenin -r-‘li varyantları, anlam ilgisi ve kelime başı b>m değişmesi, bu organ adının burun (>murun) kelimesiyle aynı kökten türetilmiş olabileceğini düşündürmektedir.
- Türk Dil Kurumuna göre "bıyık" maddesi
çeviriler
- Almanca: Oberlippenbart (de) e, Schnurrbart (de) e
- Arnavutça: mustaqe (sq)
- Azerice: bığ (az)
- Baskça: bibote (eu), sudurpeko (eu)
- Danca: overskæg (da)
- Eski Türkçe: bıdık (otk) (bıdık)
- Felemenkçe: snor (nl), knevel (nl)
- Fince: viiksekäs (fi), viikset (fi), huuliparta (fi), kärhi (fi)
- Fransızca: moustache (fr) d
- Gagavuzca: bıyık (gag)
- İngilizce: moustache (en), mustache (en)
- İspanyolca: bigote (es) e, mostacho (es) e
- İsveççe: mustasch (sv), knävelborr (sv), tangorabatt (sv)
- Kürtçe: simbêl (ku), simêl (ku)
- Lehçe: wąsy (pl), wąs (pl)
- Özbekçe: mo'ylab (uz), mo'ylov (uz)
- Portekizce: bigode (pt)
- Rumence: musţată (ro) d
- Rusça: усы (ru) (usı)
- Tatarca: míıq (tt)
- Türkmence: murt (tk)
bıyık
- (anatomi) bıyık
- Etymological Dictionaries - Andras Rajki