Саксо-Алтенбург
Учесници на Викимедиини проекти
Article Images
Саксо-Алтенбург (германски: Sachsen-Altenburg) — едно од Саксонските војводства што биле под контрола на лозата Ернестин на династијата Ветин, во денешна Тирингија.[1] Била една од најмалите германски држави со површина од 1.323 квадратни километри и население од 207.000 (1905) жители, од кои околу една петтина живеела во главниот град Алтенбург. Територијата на војводството се состоела од две неповрзани територии одделени со земја што му припаѓало на Кнежевството Ројс. Нејзината економија се засновала на земјоделство, шумарство и мала индустрија. Државата имала уставна монархиска форма на владеење со парламент составен од триесет членови избрани од машки даночни обврзници над 25 години.
Војводство Саксо-Алтенбург Herzogtum Sachsen-Altenburg | |||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| 1602–1672 1826–1918 | |||||||||
Flag
Coat of arms | |||||||||
.svg) Војводството Саксо-Алтенбург во рамките на Германското Царство | |||||||||
 Саксо-Алтенбург, прикажано во рамките на Ернестинските војводствата (портокалово) | |||||||||
| Статус | Држава на Свето Римско Царство (1602–1806) Држава на Германски Сојуз (1815–66) Држава на Северногермански Сојуз (1867–71) Федеративна држава на Германско Царство (1871–1918) | ||||||||
| Главен град | Алтенбург | ||||||||
| Говорени јазици | Германски, Тирингиски дијалект | ||||||||
| Вероисповед | Протестантство | ||||||||
| Уредување | Војводство | ||||||||
| Војвода | |||||||||
• 1603–1613 | Јохан Филип (прв) | ||||||||
• 1908–1918 | Ернст II (последен) | ||||||||
| Историски период | Среден век / Прва Светска војна | ||||||||
• Поделено од Саксонија-Вајмар | 1602 | ||||||||
| 18 јануари 1871 | |||||||||
| 1918 | |||||||||
• Обединето во Тирингија | 1920 | ||||||||
| |||||||||
| Денес дел од |  Германија | ||||||||
.svg)
Војводство Саксо-Алтенбург (Алтенбург)
Кнежевства РојсКнежевства ШварцбургОколни држави и нивните главни градовиКралство Прусија, Провинција Саксонија, Регион Мерзебург (Мерзебург)
Надвор од Германското ЦарствоСаксо-Алтенбург имал површина од 1.323 км2 (510 квадратни милји) и население од 207.000 во 1905 година. Нејзин главен град бил Алтенбург.
Војводството се состоело од две посебни области: Осткрајс, кој ги содржел градовите Алтенбург, Шмелн, Гесниц, Лука и Мојзелвиц (вклучувајќи ја и ексклавата Мумсдорф), Гера, Хилберсдорф, Обервира, Валденбург и Кемниц; и Весткрајс, кој ги содржел градовите Ајзенберг, Кала, Орламинде и Штатрода (вклучувајќи ја и ексклавата Амелштад). Осткрајс приближно одговарал на модерната област Алтенбург во Тирингија, плус областа околу Ронебург во Грајц. Весткрајс денес е претежно во областа Зале-Холцланд, со мали делови во соседните области. Војводството ги содржело реките Плајсе и Зале.
Војводството потекнувало од средновековниот Бургравијат на Алтенбург во Царскиот Плејснерланд (Тера Плисенсис), сопственост на Ветин Маркгравијати од Мајсен од 1243 година. По поделбата на Лајпциг во 1485 година, Алтенбург паднал во рацете на Ернест, изборниот кнез на Саксонија, родоначалник на Ернестин Ветинс. По капитулацијата на Витенберг во 1547 година, областа околу Алтенбург преминала во Албертинското Изборно Кнежевство Саксонија, но било префрлено во Војводство Саксонија со договорот од Наумбург во 1554 година, а потоа во Војводството Саксонија-Вајмар во 1572 година.
Кога синот и наследникот на Јохан Вилхелм, Фридрих Вилхелм I, починал во 1602 година, Војводството Саксонија-Вајмар преминало на неговиот помлад брат Јохан II. Во 1603 година, најстариот син на Фридрих Вилхелм, Јохан Филип, го добил новосоздаденото Војводство Саксо-Алтенбург како компензација. Таа била царска држава сама по себе, со глас во Рајхстагот, во поголемиот дел од 17 век до изумирањето на нејзината владејачка линија во 1672 година, кога била наследена од Ернест I Побожниот, војводата од Саксо-Гота, кој се оженил со наследничката.
Потоа, Саксо-Алтенбург останал дел од Саксо-Гота-Алтенбург до изумирањето на таа куќа во 1825 година, кога Гота и Алтенбург биле поделени, при што Гота преминала кај војводата од Саксо-Кобург-Залфелд и Алтенбург кај војводата од Саксо-Хилдбургхаузен, кој во замена му го отстапил Хилдбургхаузен на војводата од Саксо-Мајнинген. Ова семејство владеело со војводството до крајот на монархиите во текот на германската револуција од 1918-1919 година. Слободната држава Саксо-Алтенбург била инкорпорирана во новата држава Тирингија во 1920 година.
Линијата Саксо-Алтенбург исчезнала по смртта на принцот Џорџ Мориц во 1991 година. Раководството на куќата му било предадено на Мајкл, шеф на генеалошки постариот дом на Саксо-Вајмар-Ајзенах.
Војводи од Саксо-Алтенбург
- 1603–1639: Јохан Филип, војвода од Саксо-Алтенбург
- 1639–1669: Фридрих Вилхелм II, војвода од Саксо-Алтенбург
- 1669–1672: Фридрих Вилхелм III, војвода од Саксо-Алтенбург
Линијата изумрела, наследена од Саксо-Гота, потоа Саксо-Гота-Алтенбург
- 1826–1834: Фридрих, војвода од Саксо-Алтенбург (претходно војвода од Саксо-Хилдбургхаузен)
- 1834–1848: Јосиф, војвода од Саксо-Алтенбург
- 1848–1853: Георг, војвода од Саксо-Алтенбург
- 1853–1908: Ернст I, војвода од Саксо-Алтенбург
- 1908–1918: Ернст II, војвода од Саксо-Алтенбург
Резиденции на војводите од Саксо-Алтенбург
-
Замокот Кристијансбург во Ајзенберг
-
Стариот ловечки дом во Хумелсхајн
-
Новиот ловечки дом во Хумелсхајн
- ↑ „The Ernestine Line's Saxon Duchies“ (Web). Historical Atlas. Tacitus Historical Atlas. Посетено на 2007-05-19.
- Chisholm, Hugh, уред. (1911). Encyclopædia Britannica (11. изд.). Cambridge University Press.
